แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บิดาของผู้เยาว์ซึ่งมิได้จดทะเบียนสมรสกับมารดาของผู้เยาว์ทั้งไม่ปรากฏว่าได้จดทะเบียนว่าผู้เยาว์เป็นบุตรหรือศาลพิพากษาว่าผู้เยาว์เป็นบุตร ไม่เป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของผู้เยาว์ และไม่มีอำนาจจัดการร้องทุกข์แทนผู้เยาว์ในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276วรรคแรก จึงถือได้ว่าไม่มีคำร้องทุกข์ พนักงานสอบสวนไม่มีอำนาจสอบสวนและพนักงานอัยการไม่มีอำนาจยื่นฟ้องคดีต่อศาล
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงสายชล ผู้เสียหายซึ่งมีอายุ13 ปี 7 เดือนเศษและมิใช่ภริยาจำเลยหลายครั้งจนผู้เสียหายตั้งครรภ์ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 276
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า เห็นว่าการกระทำของจำเลยดังโจทก์ฟ้องเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276 วรรคแรก ซึ่งเป็นความผิดอันยอมความได้ พนักงานสอบสวนจะมีอำนาจทำการสอบสวนก็ต่อเมื่อมีคำร้องทุกข์ตามระเบียบ ปรากฏว่านายส่วนผู้ร้องทุกข์เป็นบิดาของผู้เสียหายซึ่งไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับนางสำราญมารดาผู้เสียหาย ทั้งไม่ปรากฏว่านายส่วนได้จดทะเบียนว่าผู้เสียหายเป็นบุตรหรือศาลพิพากษาว่าผู้เสียหายเป็นบุตร นายส่วนจึงไม่เป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของผู้เสียหาย และไม่มีอำนาจจัดการร้องทุกข์แทนผู้เสียหาย ถือได้ว่าคดีนี้ไม่มีคำร้องทุกข์พนักงานสอบสวนจึงไม่มีอำนาจทำการสอบสวนตามประมวลกฎหมายวิธีพจิารณาความอาญา มาตรา 121 และพนักงานอัยการไม่มีอำนาจยื่นฟ้องคดีต่อศาล
พิพากษายืน
