แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ขณะเกิดเหตุเป็นเวลากลางคืน ผู้เสียหายได้กระโดดลงจากเรือนจำเลยแล้ววิ่งหนีไป จำเลยสงสัยว่าจะเป็นคนร้ายที่เข้ามาขโมยสัตว์เลี้ยงที่ใต้ถุนบ้าน จึงยิงปืนขู่ไป1 นัด เช่นนี้ ไม่ถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย และการกระทำของจำเลยก็มิใช่การยิงปืนโดยใช่เหตุในหมู่บ้าน ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 376
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ปืนแก๊ปยาวเป็นอาวุธยิงทำร้ายร่างกายนายแปลก วงศ์ลังกา กับนายอิ่นแก้ว สมพรมปัน ผู้เสียหาย 1 นัดโดยเจตนาฆ่า แต่กระสุนไม่ถูกผู้เสียหาย ผู้เสียหายจึงไม่ถึงแก่ความตายสมเจตนาของจำเลย และจำเลยบังอาจยิงปืนแก๊ปยาวซึ่งใช้ดินระเบิดดังกล่าวในหมู่บ้านโดยใช่เหตุ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 376
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วฟังว่า จำเลยยิงปืนซึ่งใช้ดินระเบิดโดยใช่เหตุในหมู่บ้าน และยิงผู้เสียหายโดยมีเจตนาฆ่าให้ตายพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288ประกอบกับมาตรา 80 และผิดมาตรา 376 ให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ซึ่งเป็นบทหนักที่สุด
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ฟังว่าจำเลยได้ยิงปืนจริงตามฟ้องแต่จำเลยยิงเนื่องจากผู้เสียหายกระโดดลงจากเรือนจำเลยจำเลยจึงยิงปืนขู่เพราะสงสัยว่าจะเป็นคนร้ายที่ได้เข้ามาขโมยสัตว์เลี้ยงที่ใต้ถุนบ้าน เพื่อป้องกันทรัพย์ มิได้มีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย และการกระทำของจำเลยก็มิใช่การยิงปืนโดยใช่เหตุในหมู่บ้าน ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์นั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์
