แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การแปลสัญญา
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยให้ทำสัญญากู้เงินไปจากโจทย์เปนเงิน ๔๘๓ บาท แลเอาที่นา ๕ ไร่เศษให้โจทย์ทำ แต่ในข้อสัญญามีว่า “ต่อไปเบื้องน่าจำเลยจะโอนขายใช้แทนหนี้สินในเงิน ๔๘๓ บาทครั้งหลังแลโจทย์ได้เข้าปกครองนามา ๑๒ ปีเศษแล้ว ขอให้ศาลบังคับจำเลยแบ่งขายที่นารายนี้ให้โจทย์ฤามิฉนั้นให้ที่เปนสิทธิแก่โจทย์ในทางปรปักษ์แลที่นารายนี้มีชื่อโจทย์จำเลยกับคนอื่นอีก ๔ คน เปนผู้ถือกรรมสิทธิ์
ศาลเดิมฟังว่า ข้อความในเอกสารนั้นเปนสัญญาจะซื้อขาย จึงให้ที่นาส่วนของจำเลยเปนสิทธิแก่โจทย์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่าไม่ใช่เปนสัญญาจะซื้อขายเปนสัญญากู้ธรรมดา แลจำเลยมอบที่นาให้โจทย์ทำต่างดอกเบี้ย หาใช่โจทย์ได้เข้าปกครองโดยทางปรปักษ์ไม่ จึงให้จำเลยใช้เงินให้โจทย์
ฎีกาตัดสินยืน
