แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่ารับจำนำที่ดินไว้ ผู้จำนำ+ส่งดอกเบี้ยมา 5 ปี ในที่สุดยอมยกกรรมสิทธิ์ที่ดินให้ จำเลยปฏิเสธ ดั่งนี้คดีมีประเด็นฉะเพาะการขาดส่งดอกเบี้ยและการยกที่ดินให้ไม่อาจแปลไปถึงเรื่องขายฝากตามกฎหมายเก่า.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่านายฉิ่ง นางต่วนได้จำนำที่นาไว้กับโจทก์เมื่อ ร.ศ.๑๒๔ เป็นเงิน ๑๖๐ บาท ตั้งแต่วันทำสัญญาไม่ได้ส่งดอกเบี้ยให้โจทก์รวม ๕ ปี จึงได้มาตกลงขอยกที่นารายนี้ให้โจทก์ โจทก์ได้เข้าทำมาโดยสงบและเปิดเผยจนทุกวันนี้กว่า ๑๐ ปีแล้ว จำเลยให้การว่านายฉิ่ง นางต่วน บิดามารดาจำเลยซึ่งเป็นผู้จำนำไม่เคยยกกรรมสิทธิ์ที่รายนี้ให้โจทก์และเคยส่งดอกเบี้ยเสมอมาบางปีโจทก์แบ่งทำนาเสียต่างดอกเบี้ย ชั้นพิจารณาโจทก์จำเลยแถลงรับกันว่าโจทก์เข้าทำนารายนี้ต่อจากวันจำนำ ๕ ปีมาจนทุกวันนี้โดยทำต่างดอกเบี้ย ศาลชั้นต้นเห็นว่าเมื่อโจทก์รับเช่นนี้และการยกให้ก็มิได้จดทะเบียนต้องถือว่าโจทก์เข้าทำนารายนี้เนื่องจากสัญญาจำนำ มิใช่ครอบครองเพื่อเป็นเจ้าของ จึงพิพากษายกฟ้อง.
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าสัญญารายนี้เป็นการขายฝาก โจทก์จึงได้กรรมสิทธิ์ตามกฎหมายเก่า พิพากษากลับศาลชั้นต้นให้ที่พิพาทเป็นของโจทก์.
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตามฟ้องโจทก์และคำให้การจำเลยคดีไม่มีประเด็นถึงเรื่องขายฝากแต่อย่างใดเลย และเท่าที่ต่างแถลงรับกันก็ได้ความแต่เพียงว่ามีการค้างส่งดอกเบี้ยมากว่า ๓ ปี ไม่อาจแปลเลยไปถึงว่าผู้จำนำได้ส่งที่ให้แก่ผู้รับจำนำโดยยินยอมให้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ เพราะความข้อนี้จำเลยก็ปฏิเสธอยู่ และโจทก์ก็มิได้นำสืบอย่างใด ต้องถือว่าโจทก์สืบไม่สมฟ้องพิพากษา
กลับศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น
