แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยได้ยื่นคำร้องใหม่ มีข้ออ้างและคำขอให้ศาลวินิจฉัยเช่นเดียวกับคำร้องของจำเลยที่ได้ยื่นไว้แต่เดิม ซึ่งศาลอุทธรณ์ได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดไปแล้ว การที่จำเลยยื่นคำร้องเข้ามาใหม่ดังกล่าว จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำในประเด็นที่ศาลได้วินิจฉัยชี้ขาดไปแล้ว ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 144
ย่อยาว
คดีนี้ สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์คืนจากจำเลยทั้งสองคดีถึงที่สุดโดยศาลฎีกาพิพากษาให้โจทก์เป็นฝ่ายชนะคดี ให้จำเลยทั้งสองโอนที่ดินโฉนด 261 และ 236 และมอบโฉนดให้โจทก์ ถ้าที่ดินแปลงใดมีการผูกพันการขายฝาก ให้ภารผูกพันโอนติดไปด้วย ถ้าโอนไม่ได้ให้ใช้ราคา 1 ใน 3 ของราคาที่ดินที่โจทก์ตีมาตามบัญชีท้ายฟ้องต่อมาเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์ของจำเลยทั้งสองขายทอดตลาดนำเงินมาชำระราคา 1 ใน 3 ของราคาที่ดินดังกล่าว จำเลยทั้งสองได้ยื่นคำร้องลงวันที่ 2 มีนาคม 2521 ว่า โจทก์ไม่ได้รับความเสียหายเกี่ยวกับที่ดินสองแปลงดังกล่าว เพราะที่ดินทั้งสองแปลงนี้โจทก์ยังมีกรรมสิทธิ์อยู่ เพียงแต่โจทก์ใส่ชื่อทนายโจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์แทนเท่านั้น โจทก์ไม่ได้รับความเสียหาย จำเลยไม่ต้องชำระราคา 1 ใน 3ของราคาที่ดินให้โจทก์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้อง จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน คดีถึงที่สุด ต่อมาจำเลยทั้งสองได้ยื่นคำร้องใหม่ ทนายโจทก์ได้โอนที่ดินให้โจทก์แล้ว จึงเป็นการปฏิบัติตามคำพิพากษาครบถ้วน จำเลยทั้งสองไม่จำต้องใช้ราคา1 ใน 3 ของราคาที่ดิน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าจำเลยทั้งสองไม่จำต้องชดใช้ราคา 1 ใน 3 ของราคาที่ดินตามบัญชีทรัพย์ท้ายฟ้องอันดับ1 และ 2
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยทั้งสองได้ยื่นคำร้องฉบับใหม่เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2522 มีข้ออ้างและคำขอที่ให้ศาลวินิจฉัยว่าที่พิพาทได้โอนเป็นของโจทก์แล้ว จำเลยทั้งสองไม่จำต้องชดใช้ราคา 1 ใน 3 ของราคาที่ดินดังกล่าวให้โจทก์ ข้ออ้างและคำขอเช่นนี้เป็นเช่นเดียวกับคำร้องของจำเลยทั้งสองที่ได้ยื่นไว้แต่เดิมฉบับลงวันที่ 2 มีนาคม 2522 ซึ่งคำร้องนี้ศาลอุทธรณ์ได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดไปแล้ว การที่จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องเข้ามาใหม่ดังกล่าว จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำในประเด็นที่ศาลได้วินิจฉัยชี้ขาดไปแล้ว ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 144
พิพากษายืน
