แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จะลดโทษจำเลยตามอัตราโทษในกฎหมายนั้นอยู่ในดุลพินิจของศาล
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยเปนภิกษุได้ใช้ไม้ตีสามเณรวงษ์จนไม้หักเปนชิ้น ๆ แล้วได้เอาเชิงเทียนทองเหลืองทำร้ายสามเณรวงษ์จนไม่รู้สึก แลลากเอามาทิ้งไว้หลังวิหาร สามเณรวงษ์อยู่ได้ ๒๐ นาทีขาดใจตาย แลจำเลยให้การรับสารภาพ แต่แก้ว่าได้ทำในฐานศิษย์กับอาจารย์แต่หนักมือไป
ศาลอุทธรณ์ตัดสินวางบท ๒๔๙ แลลดฐานปราณีย์เสีย ๑ ใน ๓ ให้จำคุก ๒๐ ปี
ฎีกาตัดสินยืน แต่แก้โทษว่าควรลงโทษจำเลยตามบท ๒๔๙ ให้ประหารชีวิตร์แลลดตามบท ๕๙ แล ๓๗ เพราะการกระทำของจำเลยเปนการรุนแรง จึงให้จำคุกตลอดชีวิตร์ยืนตามศาลเดิมแลว่าการลดโทษตามบท ๓๗ นั้นอยู่ในดุลพินิจของศาล
