แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ร้องเคยเป็นโจทก์ฟ้องผู้คัดค้านว่า ผู้ร้องและ ท.ได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทโดยการครอบครองปรปักษ์ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง คดีถึงที่สุด ผู้ร้องกลับมายื่นคำร้องขอเป็นคดีนี้อีกว่า ผู้ร้องได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทแปลงเดิมโดยการครอบครองปรปักษ์ตามกฎหมาย ซึ่งเป็นประเด็นเดียวกันกับประเด็นที่ศาลได้วินิจฉัยไว้ในคดีก่อนแล้ว จึงเป็นฟ้องซ้ำ
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอว่า ที่ดินโฉนดเลขที่ 1130 ตั้งอยู่ตำบลบ้านเกาะอำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร เนื้อที่ 227 ไร่ 1 งาน 60 ตารางวาเดิมเป็นของนายเปี๊ยก ศิริผล กับพวก เมื่อ พ.ศ. 2479 นางทองอยู่มารดาผู้ร้องพร้อมผู้ร้องและบุตรคนอื่น ๆ เข้าบุกเบิกถางป่าปลูกบ้านอยู่อาศัยและครอบครองทำกินในที่ดินดังกล่าวทางทิศตะวันตกเป็นเนื้อที่ประมาณ 36 ไร่3 งาน เมื่อนางทองอยู่ถึงแก่กรรม ที่ดินที่นางทองอยู่ครอบครองจึงตกได้แก่ผู้ร้อง ผู้ร้องได้เข้าครอบครอง ต่อมาโดยความสงบเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของติดต่อกันมาจนถึงวันยื่นคำร้องขอเกินกว่า 10 ปีแล้ว ไม่มีผู้ใดโต้แย้งคัดค้าน ขอให้ศาลไต่สวนและมีคำสั่งว่าที่ดินบางส่วนของโฉนดเลขที่ 1130 ตำบลบ้านเกาะ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร ทางด้านทิศตะวันตก เนื้อที่ 36 ไร่ 3 งาน เป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องโดยการครอบครองปรปักษ์ตามกฎหมาย
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่า ผู้คัดค้านได้ซื้อที่ดินโฉนดเลขที่ 1130 ตำบลบ้านเกาะ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทสาคร เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 2521 โดยสุจริตเสียค่าตอบแทนและได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้ว ผู้ร้องเป็นเพียงผู้ดูแลที่ดินให้แก่นางเวก พิมพ์รัตน์ และทายาทของนางเวก ผู้ร้องไม่ได้ครอบครองปกปักษ์จะขอแสดงกรรมสิทธิ์ในที่ดินดังกล่าวไม่ได้ คำร้องขอของผู้ร้องซ้ำกับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 111/2523 ของศาลจังหวัดสมุทรสาคร ขอให้ยกคำร้องขอ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว เห็นว่าคำร้องขอของผู้ร้องเป็นฟ้องซ้อนกับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 111/2523 ของศาลจังหวัดสมุทรสาคร พิพากษายกฟ้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว เห็นว่าคำร้องขอของผู้ร้องเป็นฟ้องซ้ำกับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 111/2523 พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีประเด็นที่จำต้องวินิจฉัยเพียงว่า คดีนี้เป็นฟ้องซ้ำกับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 111/2523 ของศาลจังหวัดสมุทรสาครหรือไม่ พิเคราะห์แล้ว โจทก์จำเลยในคดีก่อนคือผู้ร้องและผู้คัดค้านในคดีนี้ เป็นคู่ความเดียวกัน ที่พิพาทก็เป็นที่ดินแปลงเดียวกันกับคดีก่อน ฟ้องคดีก่อนบรรยายว่านางทองอยู่และโจทก์ (ผู้ร้อง) ได้ครอบครองที่พิพาทโดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของติดต่อกันเกินกว่า 10 ปี โจทก์ (ผู้ร้อง)จึงได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทโดยการครอบครองปรปักษ์ตามกฎหมายคดีก่อนศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง คดีถึงที่สุด ผู้ร้องกลับมาร้องขอเป็นคดีนี้ใหม่อีกว่า ผู้ร้องได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทแปลงเดิมโดยการครอบครองปรปักษ์ตามกฎหมาย ซึ่งเป็นประเด็นเดียวกันกับประเด็นที่ศาลได้วินิจฉัยไว้ในคดีก่อนแล้ว จึงเป็นฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 ซึ่งบัญญัติว่า คดีที่ได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้ว ห้ามมิให้คู่ความเดียวกันรื้อร้องฟ้องกันอีก ในประเด็นที่ได้วินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกัน
พิพากษายืน
