แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้ศาลจะพิพากษาบุกฟ้องโจทก์ในข้อหาว่าจำเลยมีกระบือแสดงความบริสุทธิไม่ได้ก็ดี แต่ถ้า ปรากฏว่ากระบือชองกลางที่อยู่ในความครอบครองของจำเลยนั้นยังไม่ปรากฏเจ้าของศาลต้องสั่งให้มอบกระบือของกลางแก่เจ้าพนักงานเอาไปเลี้ยงรักษษไว้และจัดการโฆษณาหาเจ้าของต่อไปจะสั่งให้คืนกระบือนั้นแก่จำเลยมิได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีกระบือไว้ในความครอบครอง ๑ ตัว โดยแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ตาม พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๒ ม.๒๑,๓๑ กับขอให้ประกาศโฆษณาหาเจ้าของกระบือของกลางด้วย
ศาลชั้นต้นเห็นว่าหลักฐานโจทก์ไม่พอฟังลงโทษจำเลยได้ จึงพิพากษายกฟ้องและสั่งให้คืนกระบือของกลางแก่จำเลยไปด้วย
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่า นายพรมมาปฏิเสธว่าไม่ได้ขายกระบือของกลางนี้ให้จำเลย แต่จำเลยก็สืบได้ว่าได้ซื้อมาจากนายพรมมา จึงพิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่าศาลสั่งให้คืนกระบือของกลางแก่จำเลยไปนั้นไม่ถูก ศาลต้องสั่งให้เจ้าพนักงานจัดการเลี้ยงรักษาไว้และประกาศโฆษณาหาเจ้าของตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๒ มาตรา๒๑
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้ไม่ปรากฎว่าใครเป็นเจ้าของกระบือ แต่กระบือของกลางนี้ตกอยู่ในความครอบครองของจำเลย โดยจำเลยอ้างว่าซื้อมาจากนายพรมมา แต่นายพรมมาก็ปฏิเสธว่ามิได้ขายแก่จำเลย แม้ศาลจะได้ยกฟ้องโจทก์ที่หาว่าจำเลยมีกระบือของกลางแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ก็ดี แต่ศาลก็จำต้องสั่งให้เจ้าพนักงานจัดเลี้ยงรักษากระบือนั้นไว้และให้จัดการโฆษณาหาเจ้าของต่อไปตามความในมาตรา ๒๑ แห่ง พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๒ จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลกลางทั้ง ๒ ฉะเพาะข้อสั่งคืนกระบือของกลางแก่จำเลยเป็นให้มอบกระบือของกลางแก่เจ้าพนักงานเอาไปเลี้ยงรักษาไว้และจัดการโฆษณาเจ้าของต่อไปตามบทกฎหมายดังกล่าวแล้ว
