แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คำว่าส่วนของการเพิ่มและส่วนของการลดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา54มิได้หมายถึงจำนวนของโทษที่คิดคำนวณแล้วแต่เป็นส่วนที่ยังไม่ได้คิดคำนวณเมื่อส่วนของการเพิ่มตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ.2522มาตรา97คือกึ่งหนึ่งส่วนของการลดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา78คือหนึ่งในสามส่วนของการเพิ่มจึงมากกว่าส่วนของการลดและศาลเห็นสมควรไม่เพิ่มไม่ลดก็ได้
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ ลงโทษ ตาม พระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 4, 7, 8, 15, 66, 97, 102 พระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2528 มาตรา 4 ประกาศกระทรวง สาธารณสุข ฉบับที่ 2(พ.ศ. 2522) เรื่อง ระบุ ชื่อ และ ประเภท ยาเสพติดให้โทษ ตามพระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ลงวันที่ 17 กันยายน 2522ข้อ 1(1) ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 49, 91 และ ริบ เฮโรอีนและ กระเป๋า ของกลาง กับ เพิ่มโทษ จำเลย คืนเงิน 90 บาท ของกลางแก่ เจ้าของ และ สั่ง ห้าม จำเลย เสพ ยาเสพติด ด้วย
จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15, 66 วรรคแรก , 102ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ลงโทษ ฐาน จำหน่าย เฮโรอีน จำคุก 5 ปีฐาน มี เฮโรอีน ไว้ ใน ครอบครอง เพื่อ จำหน่าย จำคุก 7 ปี รวม โทษ จำคุก12 ปี เพิ่มโทษ กึ่งหนึ่ง ตาม พระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 97 เป็น จำคุก 18 ปี จำเลย ให้การรับสารภาพ ใน ชั้น จับกุมและ ชั้นสอบสวน เป็น ประโยชน์ แก่ การ พิจารณา มีเหตุ บรรเทา โทษ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ลดโทษ ให้ หนึ่ง ใน สาม คง จำคุก 12 ปีริบ เฮโรอีน และ กระเป๋า สี ดำ คาด เอว ของกลาง คืน ธนบัตร จำนวน 90 บาทของกลาง แก่ เจ้าของ ส่วน ที่ โจทก์ ขอให้ มี คำสั่ง ห้าม จำเลย เสพ ยาเสพติดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 49 นั้น ศาล พิพากษา ลงโทษ จำคุก จำเลย ถึง12 ปี เป็น ระยะเวลา นาน ซึ่ง จำเลย ไม่มี โอกาส เสพ ยาเสพติด ใน ขณะที่ต้องโทษ จำคุก จึง ให้ยก คำขอ
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษาแก้ เป็น ว่า จำเลย มี ความผิด ฐาน มียาเสพติดให้โทษ เฮโรอีน ไว้ ใน ครอบครอง เพื่อ จำหน่าย ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 66 วรรคแรกพระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2528 มาตรา 4จำคุก 5 ปี แต่ มีเหตุ เพิ่มโทษ ตาม พระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 91 กึ่งหนึ่ง และ ลดโทษ ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 หนึ่ง ใน สาม ปรากฏว่า โทษ ส่วน ที่ จะ เพิ่ม และ ส่วน ที่ จะ ลด เท่ากันจึง ไม่ เพิ่ม ไม่ ลด ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 54 และ ให้ยก ฟ้องโจทก์ใน ความผิด ฐาน อื่น นอกจาก ที่ แก้ ให้ เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น
โจทก์ และ จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย “ที่ ศาลอุทธรณ์ เพิ่มโทษ จำเลย ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 91 กึ่งหนึ่ง และ ลดโทษ ให้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 หนึ่ง ใน สาม แต่ เห็นว่า โทษ ส่วน ที่ จะ เพิ่มและ ส่วน ที่ จะ ลด เท่ากัน จึง ไม่ เพิ่ม ไม่ ลด ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 54 นั้น ยัง ไม่ถูกต้อง กรณี ต้อง เพิ่มโทษ ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 97 และ คำ ว่า ส่วน ของ การ เพิ่มและ ส่วน ของ การ ลด ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 54 นั้น มิได้ หมายถึงจำนวน ของ โทษ ที่ คิด คำนวณ แล้ว แต่ เป็น ส่วน ที่ ยัง ไม่ได้ คิด คำนวณใน กรณี นี้ ส่วน ของ การ เพิ่ม คือ กึ่งหนึ่ง ส่วน ของ การ ลด คือ หนึ่ง ใน สามดังนั้น ส่วน ของ การ เพิ่ม จึง มาก กว่า ส่วน ของ การ ลด และ ศาล เห็นสมควรไม่ เพิ่ม ไม่ ลด ก็ ได้ จึง เห็นสมควร แก้ เสีย ให้ ถูกต้อง ”
พิพากษาแก้ เป็น ว่า ให้ เพิ่มโทษ จำเลย ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 97 และ ส่วน ของ การ เพิ่ม มาก กว่าส่วน ของ การ ลด ศาล เห็นสมควร ไม่ เพิ่ม ไม่ ลด ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 54 นอกจาก ที่ แก้ คง ให้ เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลอุทธรณ์
