คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 235/2472

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

สัญญากู้เงิน ตัวการตัวแทน ตั้งตัวแทนไปกู้เงินไม่จำเปนต้องตั้งด้วยลายลักษอักษร ประมวลแพ่ง ม.653 แล 798 กิจการใดที่กฎหมายบังคับให้ทำเปนหนังสือ

ย่อยาว

ช.สามีจำเลยที่ ๑ กับ ฮ.ผู้แทน จ.จำเลยที่ ๒ ได้มาลงชื่อกู้เงินของโจทก์ไป ๒๐๐๐ บาท แล จ.จำเลยที่ ๒ ได้รับรองต่อโจทก์ว่าได้ให้ ฮ.เปนผู้แทนมากู้จริง
ปัญหาจึงมีว่าการตั้งตัวแทนไปกู้เงินจะต้องทำเปนหนังสือไม่
ศาลเดิมเห็นว่าไม่จำเปนต้องเปนหนังสือก็ใช้ได้ จึงตัดสินให้จำเลยที่ ๒ ใช้เงิน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าตาม ม๖๕๓ – ๗๙๘ การตั้งตัวแทนไปกู้เงินต้องทำเปนหนังสือจึงจะใช้ได้ มิฉะนั้นเปนโมฆะให้สัตยาบันไม่ได้ จึงตัดสินกลับว่าจำเลยที่ ๒ ไม่ต้องรับผิด
ศาลฎีกาเห็นว่า ม.๖๕๓ ไม่บังคับไว้เด็ดขาดว่าการกู้เงินเกินกว่า ๕๐ บาทต้องทำเปนหนังสือ เปนแต่บัญญัติว่าถ้าไม่มีเอกสารแล้ว ท่านมิให้พิศูจน์ว่าเปนหนี้กัน ผิดกันกับตั้งตัวแทนไปซื้อขายที่ดินซึ่งต้องทำเปนหนังสือเพราะฉะนั้นการตั้งตัวแทนไปกู้เงินไม่จำเปนต้องตั้งด้วยหนังสือตามฎีกาที่ ๘๗/๒๔๗๐ แลที่ ๖๕๙/๒๔๗๑ จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ ให้บังคับคดีไปตามศาลเดิม

Share