แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
“ขืนใจ”
ย่อยาว
ท. ลอบทำชำเรา พ. ในเวลาหลับ เมื่อ พ. รู้สึกได้ถีบ ท. วิ่งหนีไป
ศาลจังหวัดขอนแก่นยกฟ้องโจทย์ อ้างเหตุว่าการลอบทำชำเราหญิงในเวลาหลับไม่เรียกว่าข่มขืนตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๔๓
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษวินิจฉัยว่า การลอบทำชำเราหญิงในเวลาหลับ ต้องเห็นได้ว่าหญิงมิได้มีใจยินยอม ผู้ทำชำเราต้องมีผิดตามมาตรา ๒๔๓
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อหญิงตื่นในขณะที่จำเลยทำชำเรา ได้แสดงความไม่ยินยอมจนถึงถีบจำเลยดังนี้ เปนที่เห็นได้ว่าการที่จำเลยได้กระทำก่อนถูกถีบนั้นเปนการขืนใจหญิง ถูกต้องตามความใน มาตรา ๒๔๓ แล้ว อนึ่งความหมายในมาตรา ๒๔๓ นี้ คำว่า “ขืนใจ” นั้น ให้พึงเข้าใจว่าหมายความรวมทั้งการที่หญิงไม่สมัครใจด้วย ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษลงโทษจำเลยนั้นชอบแล้ว จึงพิพากษายืน
