แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยใช้ใบรับรองแพทย์ที่ไม่มีชื่อผู้รับการตรวจจากแพทย์ซึ่งเป็นเอกสารราชการปลอมแสดงต่อผู้บังคับบัญชาเพื่อประกอบรายงานการชี้แจงที่จำเลยขาดราชการ 3 วัน เพื่อให้จำเลยพ้นผิดทางวินัยการใช้เอกสารปลอมดังกล่าวจึงน่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นคือผู้บังคับบัญชาของจำเลยที่ต้องบันทึกรายงานผลการชี้แจงของจำเลยเสนอขึ้นไปตามลำดับชั้น จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานใช้เอกสารราชการปลอม.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265, 268
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 268 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 265 จำคุก 6 เดือน คำเบิกความของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 75 หนึ่งในสาม คงจำคุก 4 เดือน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจแัยว่า “ที่จำเลยฎีกาว่า ใบรับรองแพทย์ไม่ระบุชื่อผู้ป่วยที่แพทย์รับรองซึ่งอ้างว่าปลอม อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265 ไม่น่าจะเกิดความเสียหายต่อทางราชการหรือประชาชน จึงเป็นเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ไม่ครบองค์ความผิดดังกล่าวนั้น เห็นว่า จำเลยใช้ใบรับรองแพทย์เอกสารหมาย ป.จ.1ที่ไม่มีชื่อผู้รับการตรวจจากแพทย์ ซึ่งศาลวินิจฉัยแล้วว่าใบรับรองแพทย์เอกสารหมาย ป.จ.1 เป็นเอกสารราชการปลอมตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265 มาใช้แสดงต่อผู้บังคับบัญชาเพื่อประกอบรายงานการชี้แจงที่จำเลยขาดราชการ 3 วัน ตั้งแต่วันที่14 กุมภาพันธ์ 2529 ถึงวันที่ 16 กุมภาพัน์ 2529 ดังที่ปรากฏในบันทึกข้อความเอกสารหมาย จ.1 เพื่อให้จำเลยพ้นผิดทางวินัยจึงย่อมมีความหมายอยู่ในตัวว่า จำเลยใช้เอกสารราชการปลอมดังกล่าวเพื่อให้ผู้บังคับบัญชาเชื่อถือรายงานชี้แจงที่จำเลยขาดราชการตามบันทึกข้อความเอกสารหมาย จ.1 ดังนั้น การที่จำเลยใช้เอกสารปลอมดังกล่าวจึงน่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น คือผู้บังคับบัญชาของจำเลยที่ต้องบันทึกรายงานผลการชี้แจงของจำเลยเสนอขึ้นไปตามลำดับชั้น จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานใช้เอกสารราชการปลอม…”
พิพากษายืน.
