คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 227/2498

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อจำเลยฉวยโอกาสในขณะที่ผู้เสียหายกำลังเล่นการพนันโดยใช้ไม้ตะบองขู่เข็ญว่าจะทำร้ายและค้นเอาเงินจากผู้เสียหายไปแล้วหาได้จับกุมฐานเล่นการพนันไม่ ดังนี้จำเลยมีผิดฐานสมคบกันปล้นทรัพย์

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองสมคบกับพลตำรวจสนิทและนายแช่มปล้นเอาเงินของนายปั๋นนายบุญมีนายด้วงไป ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 301 ฯลฯ และให้ใช้เงิน

จำเลยทั้งสองปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าจำเลยกับพวกมีเจตนาไปจับผู้เล่นการพนัน ไม่พอจะเชื่อว่ามีเจตนาลักหรือชิงทรัพย์การที่เอาทรัพย์ของผู้เสียหายไปเป็นผลเกิดขึ้นภายหลัง ไม่พอจะวินิจฉัยว่าเป็นการปล้นทรัพย์ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยทั้งสองได้สมคบกับพลตำรวจสนิท และนายแช่มใช้ไม้ตะบองขู่จะทำร้ายและค้นเอาเงินจากกระเป๋าของผู้เสียหายไปโดยแสดงให้เห็นว่ามุ่งจะเอาแต่เงินของผู้เสียหายหาใช่จะจับกุมผู้เล่นการพนันอย่างเป็นเจ้าพนักงานไม่เป็นการกระทำอย่างโจร หาใช่เป็นผลเกิดขึ้นในตอนหลังอย่างศาลชั้นต้นวินิจฉัยไม่พิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ 10 ปีตาม มาตรา 301 ฯลฯ

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยกับพวกใช้ไม้ตะบองข่มขู่จะทำร้ายและค้นเอาเงินจากผู้เสียหาย เมื่อค้นได้แล้วกลับบอกให้ผู้เสียหายหนีไป แล้วจำเลยสั่งไม่ให้พูดไป ถ้าพูดไปจะเอาตายเลย เป็นการจงใจมาขู่เข็ญบังคับเอาเงินจากผู้เสียหายโดยฉวยโอกาสในขณะที่ผู้เสียหายกำลังเล่นการพนันเมื่อค้นได้เงินแล้วก็หาได้จับกุมฐานเล่นการพนันไม่ดังนี้ เป็นการสมคบกันมากระทำการโจรกรรม ให้ยกฎีกา พิพากษายืน

Share