แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานวิวาททำให้ตายในที่วิวาทโดยไม่ระบุว่าใครทำใคร ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 253 แต่เมื่อทางพิจารณาปรากฎว่าไม่ใช่เรื่องวิวาทกัน แต่เป็นเรื่องที่ผู้ตายออกมาห้ามแต่โดยดี กลับถูกจำเลยผู้มีชื่อคนหนึ่ง แทงเอาถึงตาย ดังนี้ เป็นเรื่องข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง จะลงโทษจำเลยไม่ได้ ต้องพิพากษายกฟ้อง
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยวิวาททำร้ายร่างกายกัน จนนายซูได้รับบาดเจ็บสาหัส และถึงแก่ความตาย จำเลยที่ ๑, จำเลยที่ ๕, จำเลยที่ ๖, บาดเจ็บ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๓,
จำเลยทุกคนปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่านายโล้น นายเจี๊ยบ นางตตวง นายประจวบจำเลยผิดตามมาตรา ๒๕๓ ฯลฯ
นายโล้น นายเจี๊ยบ นายประจวบจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนตลอดแล้วข้อเท็จจริงฟังได้ว่า นายโล้นจำเลยมาร้องท้าทายนายประจวบจำเลย นายชูออกมาห้ามแต่โดยดี นายโล้นกลับแทงนายชูถูกที่สีข้างล้มลง นายชูได้ถึงแก่ความตายเพราะแผลที่ถูกแทงนั้น ครั้นนายประจวบจำเลยวิ่งเข้าไปประคองนายชู นายโล้นจำเลยก็ตรงเข้ามาฟันนายประจวบอีก ๒ ที นายประจวบจำเลยจึงต่อสู้ป้องกันโดยมิได้สมัครใจวิวาทกับพวกนายโล้นจำเลย ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้โจทก์บรรยายฟ้องว่าเป็นกรณีวิวาทเป็นเหตุให้นายชูถูกทำร้ายถึงตาย โดยมิได้ระบุว่าจำเลยคนใดเป็นคนร้าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่า ไม่ใช่เป็นเรื่องวิวาทกัน แต่เป็นเรื่องนายชูถูกนายโล้นทำร้ายเอาถึงแก่ความตาย ข้อเท็จจริงที่ปรากฎตามทางพิจารณาจึงต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง จะลงโทษจำเลยไม่ได้
จึงพิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
