แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่า เมื่อวันที่ 2 มกราคม 2528 เวลากลางวันจำเลยทั้งสองได้ร่วมกันครอบครองถั่วแขกจำนวน 15 กระสอบ หนัก 1,776 กิโลกรัม ราคา 10,000 บาท ของผู้เสียหายไว้ ต่อมาระหว่างวันที่ 2 มกราคม 2528 ถึงวันที่ 6 มกราคม 2528 เวลากลางวันและกลางคืน วันเวลาใดไม่ปรากฏชัด จำเลยทั้งสองร่วมกันเบียดบังถั่วแขกดังกล่าวเป็นของตน ฟ้องของโจทก์มีข้อความชัดเจนพอที่จะทำให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีว่าจำเลยทั้งสองร่วมกันเบียดบังยักยอกถั่วแขกของผู้เสียหายไปในระหว่างเวลาดังกล่าวฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๒, ๘๓ ให้จำเลยคืนหรือใช้ถั่วแขกหรือใช้ราคา ๑๐,๐๐๐ บาทแก่ผู้เสียหาย
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ระหว่างพิจารณา นางสาวเสริมศรี แซ่เล้า ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๒ จำคุกคนละ ๒ เดือน ให้จำเลยทั้งสองคืนหรือใช้ราคาทรัพย์เป็นเงิน ๑๐,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหาย
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยทั้งสองฎีกาว่า โจทก์ฟ้องระบุวันเวลาที่อ้างว่า จำเลยทั้งสองกระทำผิดหลายวัน จำเลยไม่อาจเข้าใจข้อหาได้ ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมนั้น โจทก์บรรยายฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒ มกราคม ๒๕๒๘ เวลากลางวัน จำเลยทั้งสองได้ร่วมกันครอบครองถั่วแขก จำนวน ๑๕ กระสอบ หนัก ๑,๗๗๖ กิโลกรัม ราคา๑๐,๐๐๐ บาท ของนางสาวเสริมศรี แซ่เล้า ผู้เสียหายไว้ ต่อมาระหว่างวันที่ ๒ มกราคม ๒๕๒๘ ถึงวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๒๘ เวลากลางวันและกลางคืน วันเวลาใดไม่ปรากฏชัด จำเลยทั้งสองร่วมกันเบียดบังถั่วแขกดังกล่าวเป็นของตน เห็นว่า ฟ้องของโจทก์มีข้อความชัดเจนพอที่จะทำให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีว่าจำเลยทั้งสองร่วมกันเบียดบังยักยอกถั่วแขกของผู้เสียหายไปในระหว่างวันเวลาดังกล่าว ฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม
พิพากษายืน.
