แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจะนำไปให้ผู้อื่นหรือแบ่งให้ผู้อื่นเป็นการมีไว้เพื่อจำหน่ายตามความหมายของมาตรา4 แห่งพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 15, 66, 67,102, 103 และริบของกลาง
จำเลยให้การรับว่ามีเฮโรอีนไว้ในครอบครองจริง แต่มิได้มีไว้เพื่อจำหน่าย
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง จำคุก 10 ปี คำให้การจำเลยชั้นจับกุม สอบสวน และพิจารณา มีประโยชน์ต่อการพิจารณาคดี ลดโทษให้ 1 ใน 3 คงจำคุก 6 ปี 8 เดือน ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษเพียงฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครอง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ครอบครองตามมาตรา 67 จำคุก 4 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง จำคุก 2 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4บัญญัติว่า “จำหน่าย” หมายความว่า ขาย จ่าย แจก แลกเปลี่ยน ให้ เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจะนำไปให้ผู้อื่นหรือแบ่งให้ผู้อื่น จึงเป็นการมีไว้เพื่อจำหน่ายตามความหมายของมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 จำเลยต้องมีความผิดฐานมียาเสพติดให้โทษชนิดเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย
พิพากษาแก้ ให้บังคับคดีลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
