แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้กำลังจับมือผู้ตายให้ลุกขึ้นโดยผู้ตายไม่สมัครใจ เมื่อผู้ตายบอกว่าจะไปสวมเสื้อก่อน จำเลยจึงปล่อย ถือได้ว่าเป็นการใช้กำลังทำร้าย ผิดมาตรา 391
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมิได้มีเจตนาฆ่า แต่มีเจตนาทำร้ายร่างกายผู้ตาย โดยจำเลยจับแขนผู้ตายกระชากให้หงายหลังจนศีรษะและหลังกระทบพื้นบ้านอย่างแรง แล้วลากถูไปกับพื้นกระดาน ทำให้ศีรษะผู้ตายกระทบพื้นกระดานอย่างแรง เลือดในสมองออก ผู้ตายได้รับอันตรายแก่กายและจิตใจ และถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยทำร้าย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๐
จำเลยให้การปฏิเสธ ต่อสู้ว่าผู้ตายเดินมาหกล้ม ศีรษะฟาดพื้นตายเอง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๐ ให้ลงโทษจำคุก ๓ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๙๑ จำคุก ๑ เดือน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พยานโจทก์เบิกความขัดกัน และรายงานการชันสูตรพลิกศพซึ่งมีอยู่ ๒ ฉบับก็แสดงเหตุที่ทำให้ตายไม่ตรงกัน ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำความผิดตามที่โจทก์ฟ้อง อย่างไรก็ดี ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยได้ใช้กำลังจับมือผู้ตายให้ลุกขึ้นโดยผู้ตายไม่สมัครใจ ซึ่งจำเลยก็นำสืบยอมรับ เมื่อผู้ตายบอกว่าจะไปสวมเสื้อก่อนจำเลยจึงปล่อย ถือได้ว่าเป็นการใช้กำลังทำร้ายผู้ตาย
พิพากษายืน
