แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าโจทก์ขาดนัด
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นล่างลงโทษฐานกรรโชกตาม มาตรา ๓๐๓ จำคุกคนละ ๑ ปี ๖ เดือน
จำเลยฎีกาว่า เมื่อวันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๔๔๙ ซึ่งเป็นวันนัดพิจารณา โจทก์ขาดนัด ศาลควรยกฟ้อง แต่ศาลไม่วินิจฉัย
ศาลฎีกาฟังว่า ในวันที่กล่าวนั้น นัดสืบพะยานจำเลย จำเลยยื่นคำร้องว่า ตัวโจทก์ไม่มาศาล ขอให้ถือว่าเป็นการขาดนัดและพิพากษายกฟ้อง ศาลสั่งส่งสำเนาให้โจทก์ และปรากฏว่าในรายงานพิจารณาลงวันเดียวกันว่า ศาลนัดสืบพะยาตนจำเลย จำเลยแถลงว่ามีพะยานมาคนเดียว นอกนั้นส่งหมายไม่ได้ ทนายโจทก์แถลงขอให้เลื่อนสืบไปพร้อมกับศาลอนุญาตให้เลื่อนตามที่ตกลงกัน ศาลฎีกาเห็นว่า ไม่มีทางให้เห็นว่า โจทย์ขาดนัก จึงพิพากษายืน
