แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 2 พาสายลับไปพบจำเลยที่ 1 ซึ่งมีเฮโรอีนมาขายแล้วนั่งรถไปยังสถานที่นัดซื้อขายเฮโรอีนด้วยกัน และจำเลยที่ 2เป็นผู้ถือกระเป๋าใส่เฮโรอีนที่ขายลงจากรถส่งมอบให้ผู้ซื้อด้วยตนเอง แม้จะมีจำเลยที่ 1 อยู่ด้วยก็ตาม แต่เมื่อจำเลยที่ 2 รู้เห็นและมีเจตนาร่วมกระทำผิดกับจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 2 จึงมีความผิดฐานเป็นตัวการในความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และจำหน่ายเฮโรอีน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๔ เวลากลางวัน จำเลยทั้งสามได้กระทำผิดต่อกฎหมายหลายบทหลายกระทงต่างกรรมกัน กล่าวคือจำเลยทั้งสามบังอาจร่วมกันมีเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์ อันเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท ๑ จำนวน ๑ ถุง คำนวณเป็นสารบริสุทธิ์หนัก ๓๕๐ กรัม ราคา ๕๒,๕๐๐ บาท ไว้ในความครอบครองเพื่อจำหน่ายโดยมิได้รับอนุญาต ฯ และจำเลยทั้งสามบังอาจร่วมกันจำหน่ายเฮโรอีนดังกล่าวให้แก่ผู้มีชื่อ เป็นเงิน ๖๘,๐๐๐ บาท โดยมิได้รับอนุญาต ฯ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒….ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓ และขอให้ริบของกลาง
จำเลยที่ ๑ ให้การรับสารภาพ
จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ มีความผิดฐานร่วมกันมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายเฮโรอีน แต่เป็นการกระทำผิดกรรมเดียวกัน ให้ลงโทษจำคุกจำเลยที่ ๑ ที่ ๒ ตลอดชีวิต จำเลยที่ ๑ ให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกจำเลยที่ ๑ ไว้ ๒๕ ปีของกลางริบ ส่วนจำเลยที่ ๓ ให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ ๒ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๒ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พฤติการณ์ที่จำเลยที่ ๒ พาสายลับคนที่ ๑ ไปพบจำเลยที่ ๑ ซึ่งมีเฮโรอีนมาขาย แล้วนั่งรถไปยังสถานที่ทำการซื้อขายเฮโรอีนด้วยกัน ทั้งจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ถือกระเป๋าเฮโรอีนที่จะนำไปขายลงจากรถของสายลับคนที่ ๑ แล้วส่งมอบให้สายลับคนที่ ๒ ด้วยตนเอง แสดงว่าจำเลยที่ ๒ ได้รู้เห็นและมีเจตนาร่วมกับจำเลยที่ ๑ ในการมีเฮโรอีนของกลางไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายเฮโรอีนนั้นด้วยมาแต่ต้น แม้หากจะฟังว่าจำเลยที่ ๑ เป็นผู้ซื้อเฮโรอีนของกลางมาจากภาคเหนือแต่ผู้เดียวดังจำเลยที่ ๒ อ้าง และขณะจำเลยที่ ๒ ถือเฮโรอีนลงจากรถยนต์ของสายลับมีจำเลยที่ ๑ อยู่ด้วยก็ตาม แต่เมื่อจำเลยที่ ๒มีเจตนาร่วมกระทำความผิดกับจำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ ได้กระทำการอันเป็นส่วนหนึ่งแห่งการมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายเฮโรอีนนั้นแก่สายลับแล้วจำเลยที่ ๒ ก็ต้องมีความผิดฐานเป็นตัวการในความผิดดังกล่าวตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓
พิพากษายืน
