แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เช่ามีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้เช่าช่วงตามลำพังตนเองได้ ป.พ.พ.ม.544 ไม่ใช่เป็นบทบัญญัติที่ให้สิทธิแก่ผู้เช่าที่จะยกขึ้นต่อสู้ผู้ให้เช่าได้
ย่อยาว
ได้ความว่าที่รายพิพาทนี้ จ.เป็นผู้เช่ามาจากกรมพระคลังข้างที่ โจทก์เป็ยผู้เช่าจาก จ.แล้วทำสัญญาให้จำเลยเช่าที่รายนี้และเช่าโกดังของโจทก์ ภายหลังจำเลยผิดสัญญา โจทก์จึงฟ้องขับไล่
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องเพราะการเช่านี้ได้เช่าช่วงกันมาหลายต่อในสัญญามิได้ระบุอนุญาตให้เช่าช่วงเป็นการผิดต่อประมวลแพ่งฯ ม.๕๔๔
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อจำเลยรับว่าได้ทำหนังสือสัญญาเช่าจากโจทก์แล้ว จำเลยไม่อาจเถียงสิทธิของผู้ให้เช่าได้ แลตามกฎหมายมาตรานี้ ไม่ใช่เป็นสิทธิของผู้เช่าจะยกขึ้นต่อสู้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่างให้ขับไล่จำเลยออกจากที่รายพิพาท
