แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อายุความฟ้องร้องเรื่องละเมิดวันที่ถือว่าผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ เป็นปลัดกิ่งอำเภอจำเลยที่ ๒ เป็นปลัดอำเภอจำเลยที่ ๓ เป็นสมุหบัญชีอำเภอ ได้ปฏิบัติราชการด้วยความประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้เกิดการทุจริตลอบเอาแสตมป์อากรของทางราชการไป ทางราชการขาดเงินไป ๑๔๘,๑๑๘.๖๐ บ.
จำเลยทั้งสามต่อสู้ว่าคดีโจทก์ขาดอายุความ
ศาลแพ่งและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องว่าคดีโจทก์ขาดอายุความแล้ว
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าเหตุทุจริตได้เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ ๑๗ กันยายน ๒๔๙๑ สำหรับเรื่องความรับผิดทางแพ่งทางจังหวัดธนบุรี ตั้งกรรมการสอบสวนจำเลยทั้ง ๓ สอบสวนแล้ว คณะกรรมการจังหวัดส่งหนังสือลง ๑๔ มีนาคม ๒๔๕๒ รายงานให้รัฐมนตรีกระทรวงการคลังทราบพร้อมทั้งส่งสำเนาการสอบสวนและบันทึกของกรรมการไปด้วย กระทรวงการคลังได้รับหนังสือนี้เมื่อ ๑๕ มีนาคม ๒๔๙๒ โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยเมื่อ ๘ กันยายน ๒๔๙๓ ศาลฎีกาเห็นว่าตามรายของคณะการที่ตั้งขึ้นนี้ได้แสดงให้รู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนกันเกิดแต่มูลละเมิด ตามความหมายของ ป.พ.พ.ม.๔๔๘ วรรคหนึ่งแล้ว ฟ้องโจทก์จึงขาดอายุความ พิพากษายืน
