คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 202/2487

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทฟ้องว่าจำเลยรับจ้างขายได้และถ่านแต่ทางพิจารนาไม่ปรากดว่า จำเลยรับจ้างขายและได้กับถ่านก็เปนของจำเลยเอง ดังนี้ไม่มีความผิด

ย่อยาว

โจทฟ้องว่าจำเลยรับขายได้และถ่านฝ่าฝืนพระราชกริสดีกากำหนดอาชีพและวิชาชีพสำหรับฉเพาะคนไทย พ.ส.๒๔๘๕ มาตรา ๓ ไบแนบข้อ ๖ และ ๑๒ ขอไห้โทสตาม พ.ร.บ.ช่วยอาชีพและวิชาชีพ พ.ส.๒๔๘๔ มาตรา ๕
จำเลยไห้การปติเสธว่า ถ่านและได้ไม่ไช่ของจำเลย ๆ ไม่ได้เอาขายไห้ไคร จำเลยเปนแต่ลูกจ้างแจวเรือ
สาลชั้นต้นพิพากสาลงโทสจำเลยตามกดหมายที่โจทอ้าง
สาลอุธรน์พิพากสายกฟ้อง โดยเห็นว่า ข้อเท็ดจิงไม่ปรากตว่าที่จำเลยขายได่และถ่านนั้น จำเลยได้กะทำไนถานรับจ้างขาย
โจทดีกาสาลดีกาเห็นว่า โจทฟ้องว่าจำเลยรับจ้างขายได้และถ่าน นอกจากจะไม่ปรากตว่าจำเลยรับจ้างขายแล้ว ยังได้ความว่าได้และถ่านเปนของ ๆ จำเลยเองทั้งนั้น รูปคดีไม่มีอะไรสแดงเลยว่าจำเลยรับจ้างขาย จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์

Share