คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1999/2494

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยกระทำอนาจารแก่หญิง โดยระบุชื่อและว่าเป็นนางสาว กับอ้าง ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 246 เป็นบทขอให้ลงโทษจำเลย ดังนี้ แม้ในฟ้องจะไม่ได้ระบุว่าจำเลยกระทำอนาจารแก่บุคคล ซึ่งมีอายุกว่า 13 ปีขึ้นไป ก็ตาม ก็ย่อมถือได้ว่า โจทก์ได้กล่าวในฟ้องชัดแจ้งว่า ผู้ถูกกระทำอนาจารมีอายุเป็นนางสาวแล้ว ทั้งยังขอให้ลงโทษจำเลยตามบทมาตราที่กระทำผิดต่อบุคคลอายุเกิน 13 ปีด้วย ฟ้องจึงสมบูรณ์ตามกฎหมาย

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยบังอาจกระทำอนาจารแก่นางสาวเพรียงพันธ์ โดยจำเลยเข้าขวางหน้ารถจักรยานแล้วเข้าโอบกอดปล้ำนางสาวเพรียงพันธ์ ขอให้ลงโทษ
ศาลชั้นต้นเชื่อตามคำพยานโจทก์ แต่ฟ้องของโจทก์ไม่ระบุว่า จำเลยกระทำอนาจารแก่บุคคลอายุกว่า ๑๓ ปีขึ้นไป เป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๖ ฯลฯ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เฉพาะคดีนี้โจทก์ได้กล่าวในฟ้องชัดแจ้งว่า ผู้ถูกกระทำอนาจารมีอายุเป็นนางสาวแล้ว คือ นางสาวเพรียงพันธ์ อีกทั้งโจทก์ก็ได้ขอให้ลงโทษตามบทมาตราที่กระทำต่อบุคคลอายุเกินกว่า ๑๓ ปีด้วย ฟ้องของโจทก์สมบูรณ์แล้ว
จึงพิพากษายืน

Share