แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายในฟ้องข้อ (ก) ว่า จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองซึ่งเป็นเฮโรอีนที่บรรจุในหลอดฉีดยาพร้อมเข็ม และกล่าวในฟ้องข้อ (ข)ว่าจำเลยได้บังอาจเสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ(ก)ด้วย ทางพิจารณาได้ความว่าไม่มีเฮโรอีนบรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาคงมีแต่เฮโรอีนที่ติดอยู่ในหลอดฉีดยา จึงเป็นเรื่องข้อเท็จจริงที่ปรากฏในทางพิจารณา มิใช่เรื่องที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษ ศาลย่อมลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงนั้น ๆ ไม่ได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192วรรคสี่.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 15, 57, 67, 91, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 58, 91 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่6) พ.ศ. 2526 มาตรา 4 ให้ริบของกลาง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครองตามพระราชบัญญัติเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15, 67 จำคุก2 ปี คำรับของจำเลยในชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา เป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ 1 ใน 3 ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก1 ปี 4 เดือน บวกโทษจำคุก 15 วัน ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 13668/2526ของศาลแขวงพระนครใต้ เข้ากับโทษจำคุกในคดีนี้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 58 คงจำคุก 1 ปี 4 เดือน 15 วัน ริบของกลาง คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องในความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15, 67 เสียด้วยนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ตามที่โจทก์กล่าวในคำบรรยายฟ้องข้อ(ก) ว่าจำเลยมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครอง ซึ่งเป็นเฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาพร้อมเข็ม แต่ไม่อาจชั่นน้ำหนักได้เนื่องจากจำเลยได้เสพไปแล้วดังกล่าวในข้อ (ข) และกล่าวในฟ้องข้อ (ข) ว่า จำเลยได้บังอาจเสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ (ก) นั้น ย่อมมีความหมายว่าเฮโรอีนที่โจทก์กล่าวหาว่าจำเลยมีไว้ในความครอบครองโดยผิดกฎหมายนั้นได้แก่เฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาก่อนที่จำเลยจะเสพโดยฉีดเข้าไปในร่างกาย เพราะโจทก์บรรยายถึงเฮโรอีนที่จำเลยมีว่า บรรจุอยู่ในหลอด มิได้ใช้คำว่า ที่ติดอยู่ในหลอด นอกจากนี้ยังใช้คำว่า “ไม่อาจชั่งน้ำหนักเฮโรอีนได้ เนื่องจากจำเลยได้เสพไปแล้วดังกล่าวในฟ้องข้อ (ข)” อันแสดงว่า เป็นเฮโรอีนที่ได้เสพไปแล้ว ซึ่งในฟ้องข้อ (ข)โจทก์ก็ได้กล่าวเพื่อให้รับกันว่า จำเลยได้เสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ (ก) อันเป็นการยืนยันอีกว่า เฮโรอีนที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีไว้ก็คือเฮโรอีนจำนวนเดียวกับที่จำเลยได้เสพไปในภายหลังตามฟ้องข้อ (ข) นั่นเอง แต่เมื่อทางพิจารณาไม่ปรากฏว่าจำเลยได้เสพเฮโรอีนกล่าวคือ ไม่มีเฮโรอีนบรรจุอยู่ในหลอดฉีดยา คงมีแต่เฮโรอีนที่ติดอยู่ในหลอดฉีดยา จึงเป็นเรื่องข้อเท็จจริงที่ปรากฏในทางพิจารณามิใช่เรื่องที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษ ศาลย่อมลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงนั้น ๆ ไม่ได้ ตามบทบัญญัติประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา192 วรรคสี่ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องในข้อหานี้ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน.
