แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ใหญ่บ้านและกำนันไปค้นบ้านจำเลยโดยไม่มีหมาย แล้วไต่ถามจำเลยถึงเรื่องที่ไปค้นนั้น จำเลยได้+ผู้ใหญ่บ้านด้วยคำเท็จดัง+ ยังไม่มีผิดฐานแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงาน
ย่อยาว
ได้ความว่า ท.ผู้ใหญ่บ้านไปตรวจหาตัว ส.ที่บ้านจำเลย ๆ แจ้งต่อ ท.ว่า ส.ไม่ได้อยู่ที่บ้านจำเลยซึ่งเป็นความเท็จโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.๑๑๘
ศาลฎีกาตัดสินว่า ท.ผู้ใหญ่บ้านไม่มีอำนาจตรวจค้นบ้านจำเลยเพราะไม่มีหมายค้น และกรณีมิได้อยู่ในข้อยกเว้นที่จะค้นได้โดยไม่มีหมายตาม ม.๙๒ แห่งประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ถึงแม้กำนันมีหนังสือสั่งให้ ท.ค้นบ้านจำเลยนั้น คำสั่งนั้นก็ไม่มีผลในกฎหมาย เพราะกำนันเองก็ไม่มีอำนาจค้นโดยลำพังได้เช่นกัน เมื่อเป็นดั่งนี้ต้องถือเสมือนหนึ่งว่าจำเลยได้พูดเท็จต่อบุคคลสามัญเพราะการถามจำเลยก็อาศัยอำนาจค้น จำเลยจึงไม่มีผิดฐานแจ้งความเท็จดังข้อหา พิพากษายืนตามศาลล่างที่ให้ยกฟ้องโจทก์
