คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1966/2500

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์เป็นนายหน้าขายฝากให้แก่จำเลย ผู้ขายฝากตกลงให้ค่านายหน้าแก่โจทก์ โจทก์ตกลงมอบให้จำเลยรับแทน
เมื่อวันทำสัญญาขายฝากจำเลยจ่ายเงินให้ผู้ขายฝากไม่ครบโดยหักค่านายหน้าไว้ กรณีดังกล่าวนี้ ระหว่างจำเลยกับผู้ขายฝากก็เป็นเรื่องจำเลยยังชำระหนี้ไม่ครบ ระหว่างจำเลยกับโจทก์ก็เป็นเรื่องหักเงินค่านายหน้าจากผู้ขายฝากไว้แล้วไม่ส่งมอบให้แก่โจทก์ตามที่ตกลงกันไว้ ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องผิดสัญญาทางแพ่งทั้งสิ้น ไม่มีกรรมอันใดที่ประกอบให้เป็นองค์ความผิดในทางอาญาฐานยักยอกได้เลย.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์ทั้งสองเป็นนายหน้าจัดการขายฝากที่ดินแก่จำเลยเป็นผลสำเร็จ ในการนี้โจทก์จะได้รับค่านายหน้าจาก นางหมุยแซ ๓๕,๐๐๐ บาท โจทก์ได้แจ้งแก่ นางหมุยแซ. ให้มอบเงินค่านายหน้าแก่จำเลยรับแทน จำเลยได้รับเงินค่านายหน้าแล้วไม่จ่ายให้โจทก์ ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๑๔
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นไม่เชื่อว่าจำเลยจะได้หักเงิน ๓๕,๐๐๐ บาท เป็นค่านายหน้าไว้ให้แก่โจทก์ แม้จะรับฟังเลยไปถึงว่าจำเลยรับปากโจทก์ว่า จะหักไว้ให้แล้ว ไม่หักก็อาจเป็นเรื่องพิพาทกันในทางแพ่ง หาใช่ทางอาญาไม่ พิพากษายกฟ้องโจทก์ และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน .
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าตามข้อเสนอในฎีกาของโจทก์ เห็นได้ถนัดว่าจำเลยมิได้รับมอบเงินจำนวนใดไว้ จากโจทก์ หรือ นางหมุยแซ ผู้ขายฝาก อย่างมากที่สุดที่พอจะถือได้ก็เพียงแต่จำเลยไม่ได้จ่ายเงนให้แก่นางหมุยแซไปเต็มจำนวนเงินที่ซื้อฝากแก่กัน โดยหักเงิน ๓๕,๐๐๐ บาทออกเสียก่อน เงินจำนวนนี้จึงยังเป็นเงินของจำเลยอยู่ตามเดิม ซึ่งจำเลยยังมิได้จ่ายให้แก่ผู้ใดเท่านั้นเอง หากผู้ใดถือตนว่ามีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องเงินจำนวนนี้ได้จากจำเลย สมมติว่า นางหมุยแซ ผู้ขายฝากก็เป็นใน กรณีที่ยังชำระหนี้ไม่ครบถ้วน หรือ ถ้าโจทก์เองก็เป็น เรื่องหักเงินค่านายหน้าจากผู้ขายฝาก ไว้แล้วไม่ส่งมอบให้แก่โจทก์ตามที่ได้ตกลงกันไว้ ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องผิดสัญญาในทางแพ่งทั้งสิ้น ไม่มีกรรมใดที่ประกอบให้เป็นองค์ความผิดในทางอาญาฐานยักยอกไปได้ พิพากษายืน.

Share