แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คนต่างด้าวซึ่งมีใบสำคัญประจำตัวที่ขาดต่ออายุแล้วก่อนวันใช้ พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ.2493 นั้นเมื่อใช้พระราชบัญญัติฉบับ พ.ศ.2493 แล้ว ก็ถือว่าใบสำคัญเก่านั้นถูกยกเลิกไปกรณีไม่เข้าตาม มาตรา24 ต้องถือว่าเป็นคนต่างด้าวซึ่งไม่มีใบสำคัญตาม มาตรา 5 จึงไม่เป็นผิดฐานไม่ต่ออายุใบสำคัญประจำตัว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวของจำเลยหมดอายุเมื่อวันที่ 6 ก.ค. 93 จำเลยไม่ได้ขอต่ออายุเสียภายในวันที่ 13 ก.ค. 93 ใบสำคัญของจำเลยจึงขาดต่ออายุมาจนถึงวันที่ 19 ส.ค. 97 ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. 2493 มาตรา 4, 13, 20ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2495 มาตรา 4
จำเลยรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตามบท กฎหมายที่โจทก์อ้างแต่คดีขาดอายุความคงลงโทษได้เฉพาะ พ.ศ. 2497 ปรับเมื่อลดแล้วกึ่งหนึ่งเหลือ 200 บาท
โจทก์อุทธรณ์ว่าคดีไม่ขาดอายุความ
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. 2493 ได้ยกเลิก พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว ซึ่งใช้อยู่ก่อนเสียแล้วและตาม มาตรา 24 บัญญัติว่าใบสำคัญที่มีอยู่ก่อน ๆ นั้นให้ใช้ไปได้จนหมดอายุ แต่ข้อเท็จจริงคดีนี้ได้ความว่าใบสำคัญของจำเลยหมดอายุก่อนวันใช้ พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. 2493 ใบสำคัญเก่าจึงถูกยกเลิกไปตาม พระะราชบัญญัติ ฉบับ พ.ศ. 2493 และกรณีไม่ต้องด้วย มาตรา 24 จำเลยจึงหน้าที่ต้องไปขอใบสำคัญประจำตัวใหม่เมื่อจำเลยละเลยไม่ไปขอใบสำคัญก็ย่อมมีผิดฐานไม่มีใบสำคัญตาม พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. 2493 มาตรา 5 ฟ้องโจทก์จึงผิดฐานศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว พิพากษายืน
