แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บาดแผลที่ฟกช้ำลึกเพียง 1 หรือ 2 มิลลิเมตร์ไม่ถือว่าถึงบาดเจ็บตาม ม.254
แม้จำเลยรับสารภาพตามฟ้องหากปรากฎว่าจำเลยไม่มีความผิดแล้ว จะลงโทษจำเลยตามคำรับนั้นไม่ได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้ง ๒ สมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จนต่างบาดเจ็บ โดยนายน้อยใช้กบเหล็กเป็นสาตราวุธทำร้าย นายก๋าวใช้มือชกต่อย ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๕๔,๓๓๕(๑๔)
จำเลยทั้ง ๒ ให้การรับสารภาพ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นว่า บาดแผลจำเลยทั้ง ๒ ไม่ถึงบาดเจ็บจะลงโทษตามมาตรา ๒๕๔ ไม่ได้และไม่เป็นการกระทำโดยบังอาจ ลงโทษตามมาตรา ๓๓๘(๓) ไม่ได้ นายน้อยใช้สาตราวุธในขณะวิวาทผิดมาตรา ๓๓๕(๑๔) ปรับและริบของกลาง ส่วนนายก๋าวจำเลยให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องบาดแผลโจทก์มิได้สืบพยานประกอบ มีแต่รายงานชัณสูตร์ของแพทย์ ซึ่งมีว่า บาดแผลนายน้อยฟกช้ำ ๔ แห่ง นายก๋าวฟกช้ำ ๑ แห่งกับฟกช้ำผิดหนังขาด ๑ แห่ง ลึกเพียง ๑ มิลลิเมตรแทบทั้งนั้น มีแผลของนายน้อยแห่งเดียวลึก ๒ มิลลิเมตร ดังนี้เรียกไม่ได้ว่าถึงบาดเจ็บตามมาตรา ๒๕๔ และแผลที่เพียงแต่ผิวหนังขาดไม่ใช่แผลแตก ส่วนที่จำเลยรับตามฟ้อง เพื่อปรากฎว่าจำเลยไม่ผิด จะลงโทษตามคำรับนั้นไม่ได้ พิพากษายืน.
