คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1841/2499

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การที่ผู้ใดเคลื่อนย้ายหลักเขตอันจะมีโทษตาม ม.109 ได้นั้นจะต้องเป็นหลักเขตซึ่งเจ้าพนักงานที่ดินได้จัดทำขึ้นเพื่อการออกโฉนดตาม ม.65,66 เท่านั้น.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจขุดถอนเคลื่อนย้ายหลักเขตที่ดินที่เจ้าพนักงานที่ดินปักไว้เป็นเครื่องหมายเขตที่ดินของนางเล็ก จันทรเอี่ยม ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายที่ดิน พ.ศ. ๒๔๙๗ ม.๖๗,๑๐๙
จำเลยให้การปฏิเสธความผิด
ศาลชั้นต้นฟังว่าเจ้าพนักงานที่ดินจัดการแบ่งที่ดินมือเปล่าให้แก่นางเล็กกับนายทรัพย์พ่อตาจำเลย ซึ่งมีข้อพิพาทว่ารุกล้ำกัน ได้บันทึกการประนีประนอมและปักหลักไม้แก่นแสดงอาณาเขตไว้เป็นหลักฐานเห็นว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวล ก.ม.ที่ดิน ม.๖๗ พิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าการที่จะลงโทษตามประมวล ก.ม.ที่ดิน ม.๑๐๙ ได้นั้นจะต้องเป็นการกระทำดังที่บัญญัติไว้ใน ม.๖๗ ต่อหลักเขตที่ดินหรือหมุดหลักเขตเพื่อการวัดออกโฉนดตาม ม.๖๕,๖๖ ไม่รวมถึงที่เจ้าพนักงานที่ดินหาหลักเขตที่ดินตามที่เจ้าของที่ดินประนีประนอมกันนั้นด้วยไม่ จำเลยจึงไม่มีผิด พิพากษายืน.

Share