แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในข้อหาความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 157,172,173,174. โดยโจทก์มิได้บรรยายว่าจำเลยมีอำนาจหน้าที่อย่างไร ทั้งคำบรรยายฟ้องก็ไม่ชัดแจ้งว่าข้อความที่จำเลยแจ้งเกี่ยวกับความผิดอาญาในฐานใด จะทำให้โจทก์ถูกหาคดีอาญาได้อย่างไรหรือไม่ ไม่พอแปลความหมายได้ว่าจำเลยได้แจ้งความเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญาจำเลยไม่อาจเข้าใจข้อหาได้ดี ดังนี้ เป็นคำฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 มีตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านชอบด้วยกฎหมาย จำเลยที่ 2 ถึง 19 เป็นราษฎร จำเลยกับพวกที่ยังไม่ฟ้องบังอาจร่วมกันปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ ทุจริตแกล้งร้องเรียนเท็จอันเกี่ยวกับความผิดอาญาโดยมิได้มีการกระทำผิดเกิดขึ้นเพื่อประสงค์ให้โจทก์ได้รับโทษ โดยร้องเรียนต่อผู้ว่าราชการจังหวัดสุรินทร์ ผู้มีอำนาจและหน้าที่สืบสวนและสอบสวนว่า หนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3) ที่นาเลขที่ 614 ลงวันที่ 19 มีนาคม 2513 หนึ่งฉบับ มีทิศติดต่อผู้มีชื่อและมีชื่อนายสุด เกลี้ยงพร้อม เป็นเจ้าของนั้น จำเลยแกล้งกล่าวหาว่าเป็นหนองน้ำสาธารณประโยชน์ชื่อหนองไผ่ ไม่ใช่เป็นที่นา และที่นาดังกล่าวโจทก์เป็นผู้ออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ น.ส.3ให้แก่นายสุด เกลี้ยงพร้อม ซึ่งจำเลยรู้อยู่ว่าเป็นความเท็จ และผู้ว่าราชการจังหวัดหลงเชื่อ ได้มีคำสั่งตั้งกรรมการให้สืบสวนสอบสวนขึ้น และคณะกรรมการฯ ได้มีมติแล้วว่าคำร้องของจำเลยไม่มีมูลแห่งความจริงดังที่จำเลยร้องเรียน และได้ความว่า ความจริงหนังสือรับรองการทำประโยชน์ดังกล่าว นายอำเภอท่าตูมเป็นผู้มีอำนาจหน้าที่ออกให้นายสุด เกลี้ยงพร้อม ไปชอบด้วยกฎหมาย ไม่ใช่เป็นหนองสาธารณะดังจำเลยร้องเรียนการกระทำของจำเลยเป็นการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ มุ่งประสงค์ให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์อย่างร้ายแรง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2502 และมาตรา 172, 173, 174, 83, 90, 91
ศาลชั้นต้นตรวจคำฟ้องแล้วสั่งว่า ตามคำบรรยายฟ้อง การกระทำของจำเลยยังไม่มีมูลความผิดตามบทมาตราที่ขอให้ลงโทษ โจทก์มิใช่ผู้เสียหายอันจะนำคดีมาฟ้องร้องได้ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิเคราะห์ตามคำฟ้องโจทก์แล้ว เห็นว่า โจทก์มิได้บรรยายมาว่า จำเลยที่ 1 มีอำนาจหน้าที่อย่างไร การกระทำของจำเลยที่ 1 เป็นการปฏิบัติตามหน้าที่อันจะเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 หรือไม่ ก็ไม่ชัดแจ้ง ทั้งตามคำบรรยายฟ้องก็ไม่ชัดแจ้งด้วยว่า ข้อความที่จำเลยแจ้งเกี่ยวกับความผิดอาญาในฐานะใด จะทำให้โจทก์ถูกหาคดีอาญาอย่างไรหรือไม่ ก็ไม่ปรากฏไม่พอแปลความหมายไปได้ว่า จำเลยได้แจ้งข้อความเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญา ตามความในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 172, 173 และ 174 จำเลยไม่อาจเข้าใจข้อหาได้ดีได้ ฟ้องของโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ชอบแล้วฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
