แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้น (ศาลแขวงพระนครเหนือ) พิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง โจทก์จึงต้องห้างอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงฯ พ.ศ.2499 มาตรา 22 แม้ศาลอุทธรณ์รับวินิจฉัยมา ก็ไม่ทำให้เกิดสิทธิแก่โจทก์ที่จะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ ได้นำหนังสือแบบฝึกหัดไกเดด คอมโพซิชั่น ดี เอช เสปนเซอร์ เรียบเรียงโดยควินทิน เบลค ลองแมน จำนวน ๘๕๐ เล่ม ซึ่งหนังสือนี้เป็นหนังสือที่ปลอมขึ้นทั้งเล่ม จากหนังสือของบริษัทลองแมนกรุ๊ป (ฟาอีส) จำกัด และมีชื่อ รูปรอยประดิษฐ์และข้อความในการประกอบการค้าของบริษัทลองแมนกรุ๊ป (ฟาอีส) ไปเสนอจำหน่ายให้กับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่า เป็นหนังสือของบริษัทลองแมนกรุ๊ป (ฟาอีส) จำกัด ที่แท้จริง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๖๘, ๒๗๕, ๒๖๔, ๒๗๒ (๑) และริบหนังสือของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์และโจทก์ร่วมฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในข้อที่ศาลชั้นต้นฟังว่า แม้จำเลยเป็นผู้สั่งซื้อหนังสือดังกล่าวมาจากฮ่องกงก็ตาม ก็จะถือว่าจำเลยได้ทราบว่าหนังสือดังกล่าวเป็นหนังสือปลอม หรือเป็นหนังสือนำเอารูปรอยประดิษฐ์หรือข้อความใดในการประกอบการค้าของผู้อื่นมาใช้ไม่ได้ เท่ากับศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยไม่มีเจตนาใช้เอกสารปลอม ศาลชั้นต้นยกฟ้องโจทก์จึงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงฯ พ.ศ.๒๔๙๙ มาตรา ๒๒ ที่ศาลอุทธรณ์รับวินิจฉัยมาก็ไม่ทำให้สิทธิแก่โจทก์ที่จะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงนี้ได้
พิพากษายกฎีกาโจทก์
