แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จะเชื่อหรือฟังว่า จำเลยมีเจตนาฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่านายเลื่อน โดยไตร่ตรองไว้ก่อนขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา ม.๒๘๘, ๒๘๙, ๘๐
จำเลยรับสารภาพตามฟ้อง
โจทก์นำพยานเข้าสืบประกอบ คือ นายเลื่อนผู้เสียหายและส่งอ้างดำให้การชั้นสอบสวนของจำเลย
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเพียงทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสและไม่เชื่อว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า พิพากษาต้องกันว่าจำเลยผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ม. ๒๙๗ รับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่งตาม ม. ๗๘ คงให้จำคุก ๒ ปี ข้อหาอื่นให้ยก
โจทก์ฎีกา
ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยเพียงทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส และไม่เชื่อว่าจำเลยมีเจตนาฆ่านั้น จะถือว่าวินิจฉัยผิดจากถ้อยคำในสำนวนหรือวินิจฉัยขัดต่อกฎหมายหาได้ไม่ และการที่จะเชื่อหรือฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อไม่ได้มีการปฏิบัติตาม ป. วิ.อ. มาตรา ๒๒๑ ศาลฎีกาจะรับวินิจฉัยข้อนี้ไม่ได้ จึงให้ยกฎีกาโจทก์.
