แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยอุทธรณ์คำพิพากษาในคดีมีทุนทรัพย์ไม่เกิน 20,000 บาทศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์เพราะเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงการที่จำเลยยื่นคำร้องโดยอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 27 ขอให้ศาลอุทธรณ์เพิกถอนคำสั่งศาลชั้นต้นโดยอ้างว่าเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายนั้น เนื้อแท้ของคำร้องก็คือการอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยตามมาตรา 234นั่นเอง เมื่อจำเลยไม่นำค่าฤชาธรรมเนียมและเงินที่ต้องชำระตามคำพิพากษา มาวางศาลภายในเวลาที่ศาลอุทธรณ์กำหนด ที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า อุทธรณ์คำสั่งของจำเลยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ให้ยกคำร้องจึงชอบแล้ว
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากจำเลยอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงจึงไม่รับ จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์สั่งให้จำเลยนำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลจำเลยไม่ปฏิบัติตาม ศาลอุทธรณ์จึงสั่งยกคำร้อง จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “เห็นว่า คดีของจำเลยมีทุนทรัพย์ไม่เกินสองหมื่นบาทคู่ความต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยเพราะอุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง จำเลยอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นไปยังศาลอุทธรณ์แต่หาได้ปฏิบัติให้ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 ด้วย การนำค่าฤชาธรรมเนียมและเงินที่ต้องชำระตามคำพิพากษามาวางศาลหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลไม่ แม้ศาลอุทธรณ์จะให้โอกาสจำเลยปฏิบัติด้วยการกำหนดเวลาให้จำเลยนำเงินดังกล่าวมาวางศาลภายในกำหนด 7 วันนับแต่วันฟังคำสั่ง จำเลยก็จงใจไม่ปฏิบัติตาม เช่นนี้ที่ศาลอุทธรณ์สั่งว่าอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยไม่ชอบด้วยกฎหมายให้ยกคำร้องจึงชอบแล้ว ที่จำเลยฎีกาว่าคำร้องของจำเลเป็นคำร้องที่อ้างอิงอำนาจของบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 27 มิได้ต้องการดำเนินกระบวนพิจารณาต่อศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 นั้น ได้พิเคราะห์คำร้องดังกล่าวของจำเลยโดยตลอดแล้วเห็นว่า จำเลยอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ขึ้นมาเป็นเหตุแห่งการอุทธรณ์คำสั่งก็เพื่อจะให้ศาลเห็นว่าอุทธรณ์ของจำเลย ซึ่งเป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริงอันต้องห้ามมิให้อุทธรณ์เป็นอุทธรณ์ข้อกฎหมายเท่านั้น เนื้อแท้ของคำร้องดังกล่าวก็คือการอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยไปยังศาลอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 นั่นเอง ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
