แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้ที่ดินของจำเลยเป็นภารยทรัพย์ตกอยู่ในภารจำยอมเป็นทางสัญจร เพื่อประโยชน์ของที่ดินโจทก์อันเป็นสามายทรัพย์ก็ตาม จำเลยก็ยัง มีอำนาจใช้สิทธิในที่ดินอันเป็นภารยทรัพย์ได้ เมื่อไม่เป็นการขัดต่อประโยชน์แห่งภาระจำยอม
คานพิพาทมี่จำเลยสร้างขึ้นอยู่สูงกว่า สิ่งของที่บรรทุกอยู่บนรถยนต์บรรทุกจึงไม่เป็นการขัดขวางหรือทำให้ประโยชน์แห่งภารจำยอมในการใช้ทางลดไปหรือเสื่อมความสะดวก จำเลยจึงมีอำนาจสร้างคานดังกล่าวได้ และไม่จำต้องรื้อคานนั้นออก
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามได้ร่วมกันก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างในที่ดินโฉนดเลขที่ ๑๐๘๒๙ ทำให้โจทก์ทุกคนไม่สามารถใช้ประโยชน์ทางภารจำยอมในที่ดินของโจทก์ได้ตามปกติ ซึ่งได้จดทะเบียนการตกเป็นภารจำยอมไว้แล้ว ขอให้พิพากษาบังคับจำเลยร่วมกันรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง และปรับพื้นที่ให้เป็นทางสัญจรได้ตามปกติ และห้ามจำเลยรบกวนการใช้ภารยทรัพย์นั้น
จำเลยทั้งสามให้การว่า อาการที่จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ จ้างจำเลยที่ ๓ ก่อสร้างสูงกว่า ทางภารจำยอม ๕ เมตร มิได้กีดขวางการใช้ทางของโจทก์ และรถยนต์บรรทุกขนาดใหญ่ก็สามารถผ่านได้ ไม่ทำให้โจทก์ขาดความสะดวกในการใช้ทางตามปกติ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันรื้อถอนคานคอดิน ๕ คาน ไม้ค้ำจากคานคอดินไปจดคานคอนกรีตด้านบนทุกต้น กันสาดคอนกรีต ๒ ด้าน โครงเหล็กเส้น ไม้แบบคานพื้นชั้นสองซึ่งสูง ๓ เมตร เศษ ๒ คาน ที่สร้างบนที่ดินโฉนดเลขที่ ๑๐๘๒๙ และให้ขนย้ายวัตถุทุกอย่างออกจากที่ดินดังกล่าว กับปรับพื้นที่ดินให้สามารถใช้เป็นทางสัญจรได้ตามเดิม ห้ามกระทำการใด ๆ อันเป็นการรบกวนการใช้ภารยทรัพย์ของโจทก์ คำขอนอกนี้ให้ยก
โจทก์ทั้งหมดอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งหมดฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ จ้างจำเลยที่ ๓ สร้างอาคารพาณิชย์บนที่ดินของจำเลยที่ ๑ และที่ ๒ ค่อมเหนือทางพิพาท ซึ่งใช้เป็นทางสำหรับเดินและสำหรับรถยนต์บรรทุกใบเมี่ยง ซึ่งบรรทุกไม่เกิน ๓ เมตรจากพื้นทางและได้จดทะเบียนเป็นทางภารจำยอมเพื่อประโยชน์แก่ที่ดินของโจทก์แล้ว อาคารส่วนที่อยู่เหนือทางพิพาทมีคานคอนกรีต ๕ คาน สูงพ้นพื้นดิน ๕ เมตร มิได้ขีดขวางการใช้ทางพิพาท มีปัญหาว่า จำเลยจะต้องรื้อคานดังกล่าวนั้นหรือไม่ วินิจฉัยว่า แม้ที่ดินของจำเลยที่ ๑ ที่ ๒ เป็นภารยทรัพย์ตกอยู่ในภารจำยอม เป็นทางสัญจรเพื่อประโยชน์ของที่ดินโจทก์อันเป็นสามายทรัพย์ก็ตาม จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ ก็ยังมีอำนาจใช้สิทธิในที่ดินอันเป็นภารยทรัพย์ของจำเลยได้ เมื่อไม่เป็นการขัดต่อประโยชน์แห่งภารจำยอม คานพิพาท ๕ คาน นั้นอยู่สูงเกินกว่าความสูงของใบเมี่ยง ที่บรรทุกอยู่บนรถบรรทุก จึงไม่เป็นการขัดขวางหรือทำให้ประโยชนร์แห่งภารจำยอมในการใช้ทางพิพาทหมดไป หรือเสื่อมความสะดวก จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ จึงมีอำนาจสร้างคานดังกล่าวได้ และไม่จำต้องรื้อคานนั้น
พิพากษายืน
