แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สินค้าใดจะเป็นเครื่องใช้หรือของใช้ตามบัญชีที่ 1 หมวด 9 ท้ายพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 54 พ.ศ. 2517 นั้นจะต้องพิจารณาว่าสินค้านั้นผู้ซื้อสามารถนำไปใช้ได้ทันทีตามวัตถุประสงค์ของผู้ผลิตที่ได้ผลิตสินค้านั้นหรือไม่ ทั้งนี้โดยไม่ต้องคำนึงถึงวิธีการติดตั้งเพื่อที่จะใช้สินค้านั้น
การผลิตท่อ พี.วี.ซี. ก็เพื่อวัตถุประสงค์ที่จะนำไปใช้เป็นท่อส่งน้ำหรือท่อระบายน้ำหรือท่อร้อยสายผู้ซื้อท่อพี.วี.ซี.ย่อมสามารถนำท่อพี.วี.ซี.ไปใช้เป็นท่อส่งน้ำ ท่อระบายน้ำหรือท่อร้อยสายได้ทันทีการตัดต่อท่อให้ได้ความยาวตามต้องการหรือการใช้ข้อต่อหรือข้องอเป็นแต่เพียงวิธีการติดตั้งเพื่อใช้สินค้านั้นเท่านั้นฉะนั้นจึงถือได้ว่าท่อพี.วี.ซี.เป็นเครื่องใช้หรือของใช้ตามบัญชีที่ 1 หมวด 9 ท้ายพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 54 พ.ศ. 2517 จึงเป็นสินค้าที่ต้องเสียภาษีการค้า
ย่อยาว
คดีทั้งสองสำนวนนี้ศาลภาษีอากรกลางสั่งให้รวมพิจารณาให้โจทก์นำค่าภาษีการค้า เงินเพิ่มและภาษีบำรุงเทศบาลไปชำระโดยแจ้งว่าโจทก์มีรายได้จากการขายสินค้าประเภทท่อ พี.วี.ซี. โจทก์อุทธรณ์คัดค้านการประเมิน คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์วินิจฉัยว่าการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินถูกต้องแต่มีเหตุอันควรผ่อนผัน จึงลดเบี้ยปรับให้ลงเหลือร้อยละ ๓๐ โจทก์เห็นว่าสินค้าท่อ พี.วี.ซี. ของโจทก์ไม่ใช่สินค้าตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๙ ท้ายพระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ โจทก์จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าสำหรับเงินที่ได้จากการขายสินค้าท่อ พี.วี.ซี.ขอให้ศาลพิพากษาเพิกถอนการประเมินเรียกเก็บภาษีการค้า เบี้ยปรับ เงินเพิ่มและภาษีบำรุงเทศบาลตามแบบแจ้งการประเมินภาษีการค้า (ภ.ค.๔) ตามสำเนาท้ายฟ้องทั้งสี่ฉบับ
จำเลยทั้งสองสำนวนให้การว่าการประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ถูกต้องและชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีเหตุที่จะเพิกถอนเพราะสินค้าท่อ พี.วี.ซี. ที่โจทก์ผลิตจำหน่ายเป็นเครื่องใช้หรือของใช้ที่ผลิตจากพลาสติกตามความหมายแห่งบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ บัญชี ๑ หมวด ๙ โจทก์จึงต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละเจ็ดของรายรับ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนการประเมินตามแบบแจ้งการประเมินภาษีการค้าและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ตามสำเนาท้ายฟ้องทั้งสี่ฉบับ
จำเลยทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรวินิจฉัยว่า สินค้าใดจะเป็นเครื่องใช้ หรือของใช้ตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๙ ท้ายพระราชกฤษฎีกา ฉบับที่ ๕๔ พ.ศ. ๒๕๑๗ นั้นจะต้องพิจารณาว่าสินค้านั้นผู้ซื้อสามารถนำไปใช้ได้ทันทีตามวัตถุประสงค์ของผู้ผลิตที่ได้ผลิตสินค้านั้นหรือไม่ ทั้งนี้โดยไม่ต้องคำนึงถึงวิธีการที่ติดตั้งเพื่อที่จะใช้สินค้านั้น การผลิตท่อ พี.วี.ซี.ก็เพื่อวัตถุประสงค์ที่จะนำไปใช้เป็นท่อส่งน้ำ หรือท่อระบายน้ำ หรือท่อร้อยสายผู้ซื้อท่อ พี.วี.ซี ไปใช้เป็นท่อส่งน้ำ หรือท่อระบายน้ำ หรือท่อร้อยสายได้ทันที การตัดต่อท่อให้ได้ความยาวตามต้องการหรือการใช้ข้อต่อหรือข้องอเป็นแต่เพียงวิธีการติดตั้งเพื่อใช้สินค้านั้นเท่านั้น และหากจะนำไปเปรียบเทียบกับสินค้าตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๕ อย่างที่โจทก์กล่าวในฟ้องโดยเฉพาะ (๓) หรือ (๑๘) คือเครื่องโทรศัพท์หรือสายไฟฟ้าก็จะเห็นได้ชัดว่าเครื่องโทรศัพท์เป็นสินค้าสำเร็จรูป แต่ก็จะต้องอาศัยช่างหรือผู้มีความรู้ความชำนาญทำการติดตั้งด้วยวิธีเดินสายและการเชื่อมต่อก่อนที่จะใช้เช่นเดียวกับท่อ พี.วี.ซี. สายไฟฟ้าก็เช่นกัน การใช้ตามความประสงค์ก็จะต้องอาศัยช่างในการเดินสายและตัดต่อ ฉะนั้นจึงถือได้ว่าท่อ พี.วี.ซี. เป็นเครื่องใช้หรือของใช้ตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๙ ท้ายพระราชกฤษฎีกา ฉบับที่ ๕๔ พ.ศ. ๒๕๑๗ เช่นเดียวกับเครื่องโทรศัพท์หรือสายไฟฟ้าซึ่งเป็นสินค้าตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๕ จึงเป็นสินค้าที่ต้องเสียภาษีการค้า ที่ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนการประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์นั้นไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา
พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
