แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หญิงที่ถูกทำร้ายมีบาดแผลที่หน้าผากซ้ายถึงใต้หัวคิ้วข้างซ้ายยาว 4 ซม. กว้าง 7 ม.ม. ลึก 8 ม.ม. เมื่อผู้เสียหายมาเบิกความเป็นพยานที่ศาล แผลหายสนิทแล้ว มีแผลเป็น ศาลผู้พิจารณาให้ผู้เสียหายอยู่ห่าง 5 วา ปรากฎว่าแผลเป็นมองเห็นถนัด เพียงเท่านี้ยังไม่ถึงรูปหน้าเสียโฉมติดตัว จึงจะลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 256 ไม่ได้
ย่อยาว
อัยการโจทก์และนางเขียวโจทก์ร่วมฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายนางเขียวบาดแผลสาหัส ทำให้รูปหน้าเสียโฉมติดตัว ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาจำคุกจำเลย ๑ ปี ตามมาตรา ๒๕๔
นางเขียวและจำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยผิดตามมาตรา ๒๕๖ จำคุก ๔ ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยทำร้ายนางเขียวจริง แต่บาดแผลนั้นสองแผล เป็นแผลเล็กน้อยแผลที่สามที่หน้าผากซ้าย ถึงใต้หัวคิ้วข้างซ้ายยาว ๔ ซ.ม. กว้าง ๗ ม.ม. ลึก ๘ ม.ม. เมื่อวันนางเขียวมาเบิกความเป็นพยาน ปรากฎว่าแผลนี้หายสนิทแล้ว และมีแผลเป็นศาลผู้พิจารณาให้พยานอยู่ห่างราว ๕ วา ปรากฎว่าแผลเป็น มองเห็นถนัด หลักฐานในส่วนบาดแผลมีเพียงนี้ จึงยังไม่ได้ความว่า ” ถึงรูปหน้าเสียโฉมติดตัว ” จะลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ หาชอบไม่
จึงพิพากษาแก้ ให้จำคุก ๒ ปีตามมาตรา ๒๕๔
