คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1648/2493

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เป็ดของผู้เสียหายฝูงหนึ่งเข้าไปหากินในนาของจำเลยซึ่งปลูกต้นข้าวไว้ จำเลยจึงใช้ไม้ขว้างไปเพื่อไล่เป็ดเผอิญไม้ถูกเป็ดตายตัวหนึ่ง ไม้ที่ขว้างก็มิใช่ไม้ใหญ่โตอะไรอันจะทำให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนาจงใจจะฆ่าเป็ด จึงย่อมจะเอาผิดจำเลยในทางอาญาไม่ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานทำให้เสียทรัพย์และทำร้ายร่างกายกล่าวหาว่าจำเลยใช้ไม้ตีเป็ดผู้เสียหายตาย ๑ ตัว และทำร้ายร่างกายผู้เสียหายด้วย
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๒๔ ส่วนข้อหาฐานทำร้างร่างกาย ยกฟ้อง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าทางพิจารณาได้ความว่าเป็ดผู้เสียหายฝูงหนึ่งเข้าไปหากินในนาจำเลย ซึ่งปลูกต้นข้าวไว้จำเลยจึงใช้ไม้ขว้างเพื่อไล่เป็ด เผอิญไม้ถูกเป็ดตายตัวหนึ่ง ไม้ที่จำเลยขว้างไม่ปรากฎว่ามีขนาดเท่าใด ปรากฎตายคำพยานโจทก์เพียงว่าโตกว่าไม้ของกลางนิดหน่อย แต่ไม้ของกลางวัดโดยรอบได้ ๕ ซ.ม. ยาว ๙๓ ซ.ม. ซึ่งไม่ใช้ไม้ใหญ่โตอะไร อันจะทำให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าเป็ดจะเอาผิดจำเลยในทางอาญาไม้ได้
จึงพิพากษายืน

Share