แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยได้ทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหาในช่วงเวลาที่เจ้าพนักงานมีอำนาจควบคุมตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 87 เมื่อจำเลยไม่นำตัวผู้ต้องหามามอบให้เจ้าพนักงานตามข้อสัญญา จำเลยจึงต้องรับผิดตามสัญญาประกัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ทำสัญญาประกันตัว นายหลี ฮุง กุย และนายศักดา รงค์บัณฑิต ซึ่งถูกจับข้อหาพยายามลักลอบนำสินค้าหนีภาษีศุลกากรเข้ามาในราชอาณาจักรไปจากโจทก์ โดยจำเลยให้สัญญาว่า จะนำผู้ต้องหาทั้งสองมาส่งตามที่โจทก์นัด หากผิดสัญญาจำเลยยอมให้โจทก์ปรับตามที่เห็นสมควร โดยคำนวณค่าปรับจากราคาและภาษีของสินค้าที่ผู้ต้องหาลักลอบนำเข้ามาเป็นเกณฑ์ จำเลยผิดสัญญาประกันโดยไม่ส่งตัวผู้ต้องหาทั้งสองแก่โจทก์ โจทก์สั่งปรับจำเลยตามสัญญาประกันตัวนายหลี ฮุง กุย เป็นเงิน ๒๐๐,๐๐๐ บาท ตามสัญญาประกันตัวนายศักดาเป็นเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาทจำเลยทราบแล้ว ไม่ชำระ ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า เจ้าพนักงานศุลกากร ไม่มีอำนาจควบคุมผู้ต้องหาสัญญาประกันที่ทำไว้เป็นโมฆะ การทำสัญญาไม่ขยายอำนาจควบคุมผู้ต้องหา เมื่อครบอำนาจควบคุมสัญญาประกันก็สิ้นผล นายประกันไม่ต้องรับผิด โจทก์ไม่เสียหาย ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน ๓๐๐,๐๐๐ บาทพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยฎีกาว่าเจ้าพนักงานมีอำนาจควบคุมผู้ต้องหาตามกำหนดเวลาที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๗ เท่านั้น เมื่อระยะเวลาที่กฎหมายอนุญาตให้เจ้าพนักงานควบคุมสิ้นไป สัญญาประกันจะไม่มีผลตามกฎหมาย ไม่จำต้องมีการประกันตัวผู้ต้องหาอีกเพราะเจ้าพนักานควบคุมผู้ต้องหาไม่ได้แล้ว บทบังคับให้นายประกันส่งตัวผู้ต้องหาน่าจะไม่มีต่อไป พิจารณาแล้วเห็นว่า ผู้ต้องหาทั้งสองถูกจับในข้อหาร่วมกันพยายามลักลอบนำสินค้าหลบหนีภาษีศุลกากรเข้ามาในราชอาณาจักร ตามพระราชบัญญัติศุลกากรเจ้าพนักงานมีอำนาจควบคุมผู้ต้องหาทั้งสองตามกำหนดเวลาที่ระบุไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๗ ในช่วงเวลาที่เจ้าพนักงานมีอำนาจควบคุมจำเลยได้ทำสัญญาประกันขอให้ปล่อยตัวผู้ต้องหาไป เมื่อจำเลยไม่นำตัวผู้ต้องหามามอบให้เจ้าพนักงานตามข้อสัญญา จำเลยจึงต้องรับผิดตามสัญญาประกัน
พิพากษายืน
