แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 1 เป็นบริษัทจำกัด เป็นนิติบุคคล จึงเป็นเพียงบุคคลสมมุติโดยอำนาจของกฎหมาย ดำเนินหรือปฏิบัติงานตามวัตถุประสงค์ของบริษัทด้วยตนเองไม่ได้ ต้องดำเนินหรือปฏิบัติงานโดยผู้แทน จำเลยที่ 2 เป็นกรรมการผู้จัดการ จึงเป็นผู้รับผิดชอบในการดำเนินหรือปฏิบัติงานของบริษัทจำเลยที่ 1 เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าบริษัทจำเลยที่ 1 กระทำผิด ก็ได้ชื่อว่าเป็นการกระทำของจำเลยที่ 2 ด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 เป็นบริษัทจำกัด มีวัตถุประสงค์ทำการค้าประเภททำและขายจำหน่ายอาหารบรรจุกระป๋อง โดยเป็นผู้ผลิตขึ้นเอง จำเลยทั้งสองร่วมกันผลิตทำเพื่อขาย และมีไว้เพื่อขายและจำหน่ายซึ่งอาหารกระป๋องอันเป็นอาหารไม่บริสุทธิ์ และเป็นอาหารปลอมโดยฝ่าฝืนกฎหมาย ฯลฯ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมคุณภาพอาหาร พ.ศ. 2484 มาตรา 5, 7, 9, 15, 19 และพระราชบัญญัติควบคุมคุณภาพอาหาร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2502 มาตรา 3, 5 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 ฯลฯ
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงแล้วเห็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามฟ้องของโจทก์ปรับจำเลยที่ 1 เป็นเงิน 5,000 บาท จำคุกจำเลยที่ 2มีกำหนด 1 ปี ปรับ 5,000 บาท รอการลงโทษจำเลยที่ 2 ไว้ 2 ปี
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกาว่า ไม่มีกฎหมายบัญญัติว่า ถ้านิติบุคคลทำผิดทางอาญาแล้ว ผู้แทนนิติบุคคลจะต้องร่วมรับผิดด้วยเสมอไป
ศาลฎีกาเห็นว่า บริษัทจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นนิติบุคคลเป็นแต่เพียงบุคคลสมมติโดยอาศัยอำนาจของกฎหมายเท่านั้น ดำเนินหรือปฏิบัติงานตามวัตถุประสงค์ของบริษัทด้วยตนเองไม่ได้ ต้องดำเนินหรือปฏิบัติงานโดยผู้แทน จำเลยที่ 2 เป็นกรรมการผู้จัดการของบริษัทจำเลยที่ 1 จึงเป็นผู้รับผิดชอบในการดำเนินหรือปฏิบัติงานของบริษัทจำเลยที่ 1 เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าบริษัทจำเลยที่ 1 กระทำผิดก็ได้ชื่อว่าเป็นการกระทำของจำเลยที่ 2 ด้วย
พิพากษายืน
