แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้เครื่องมือทำสตางค์ปลอมขึ้นไว้เพื่อจำหน่ายแลจับสตางค์ปลอมได้ที่จำเลยทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีสตางค์ปลอมไว้จำหน่ายดังนี้ ลงโทษจำเลยได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันมีเครื่องมือปลอมเงินตราแลใช้เครื่องมือนั้นปลอมเงินตราชะนิดสตางค์สิบขึ้นไว้เพื่อจำหน่ายขอให้ลงโทษตาม ม.๒๐๓-๒๐๕-๒๐๗ แลที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๕ ม.๖-๘
คดีฉะเพาะ บ.จำเลยทางพิจารณาได้ความว่าไม่ได้สมคบกับจำเลยอื่น ๆ ทำสตางค์ปลอม แต่ บ.จำเลยมีสตางค์ปลอมไว้จำหน่ายอันเป็นความผิดตาม ม.๒๐๓ ข้อ ๓
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าลงโทษจำเลยได้ตาม ม.๑๙๒ วรรคสุดท้ายแห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา
ศาลฎีกาตัดสินยืน แลวินิจฉัยว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตีความในฟ้อง ซึ่งหมายถึงการมีสตางค์ปลอมอยู่ในตัว แลโจทก์ก็อ้าง ม.๒๐๓ มาในฟ้องด้วย การที่ศาลอุทธรณ์ ลงโทษจำเลยจึงไม่เกินคำขอในฟ้อง
