แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายกระทงหนึ่งจำคุก 2 เดือน และฐานบุกรุกสถานที่ราชการอีกกระทงหนึ่งจำคุก 1 เดือน ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์มิได้สืบว่ารถการ์ดที่จำเลยขึ้นไปนั้นเป็นสถานที่สำหรับใช้ในราชการซึ่งผู้หนึ่งผู้ใดจะเข้าไปมิได้ ฉะนั้นจำเลยยังไม่ผิดฐานนี้ พิพากษาแก้ว่าจำเลยไม่ผิดฐานบุกรุกนอกจากนี้ยืน โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุกตามศาลชั้นต้น ดังนี้เมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยมิได้ขึ้นไปบนรถการ์ด ฉะนั้นความผิดในเรื่องบุกรุกจึงไม่ต้องวินิจฉัย และเมื่อฟังไม่ได้ว่าขึ้นไปรถการ์ดข้อหาโจทก์ที่ว่าจำเลยขึ้นไปทำร้ายเขาบนรถการ์ดก็ย่อมตกไปด้วย แม้โจทก์ฝ่ายเดียวจะฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุกฐานเดียวก็ดี เมื่อคดีฟังไม่ได้ว่า จำเลยมีความผิด ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ศาลฎีกาต้องพิพากษายกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยไป
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุก และสมคบกันทำร้ายร่างกายนายสำราญมีบาดเจ็บ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1-2-3-4-5 ผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 254 จำคุกคนละ 2 เดือน เฉพาะจำเลยที่ 3-4-5 ผิดฐานบุกรุกตามมาตรา 330 ประกอบด้วยมาตรา 329 อีกกระทงหนึ่งให้จำคุกอีกคนละ 1 เดือน
จำเลยที่ 1-2-3 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์มิได้สืบให้เห็นว่า รถการ์ดเป็นสถานที่สำหรับใช้ในราชการ ซึ่งผู้หนึ่งผู้ใดจะเข้าไปมิได้จำเลยที่ 3 ยังไม่ผิดฐานบุกรุก คงผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายจึงพิพากษาแก้ให้ยกโทษนายวิงจำเลยที่ 3 ฐานบุกรุกเสีย และแก้โทษจำเลยที่ 4, 5 ว่า ไม่ผิดฐานบุกรุกด้วย เพราะเหตุลักษณะคดีแม้จำเลยที่ 4, 5 จะมิได้อุทธรณ์มา ศาลอุทธรณ์ก็มีอำนาจยกโทษฐานบุกรุกให้ได้ นอกจากนี้คงพิพากษายืน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ 3-4-5 ฐานบุกรุกสถานที่ราชการตามศาลชั้นต้น แต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยที่ 4-5 ไม่ได้ ศาลฎีกาจึงจำหน่ายคดีเฉพาะจำเลยที่ 4-5 เสีย คงวินิจฉัยคดีเฉพาะจำเลยที่ 2 แต่ผู้เดียว
ศาลฎีกาได้พิเคราะห์หลักฐานพยานทั้ง 2 ฝ่ายแล้ว เห็นว่ารูปคดียังเป็นที่สงสัย ไม่มั่นคงพอจะชี้ขาดว่าจำเลยที่ 3 ได้ขึ้นไปบนรถการ์ด ฉนั้นรถการ์ดจะเป็นสถานที่ราชการหรือไม่ จึงไม่จำต้องวินิจฉัย และเมื่อจำเลยที่ 3 ไม่ได้ขึ้นไปบนรถการ์ด ข้อหาของโจทก์ที่ว่าจำเลยที่ 3 ขึ้นไปทำร้ายเขาบนรถการ์ดก็ย่อมตกไปด้วยแม้โจทก์ฝ่ายเดียวจะฎีกาขอให้ลงโทษนายวิงจำเลยที่ 3 ฐานบุกรุกฐานเดียว เมื่อคดีฟังไม่ได้ว่า จำเลยที่ 3 มีความผิด ก็ลงโทษจำเลยที่ 3 ไม่ได้
จึงพิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องปล่อยจำเลยที่ 3 ไปนอกนี้คงยืน
