แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกระทำอย่างไรเป็นปัญหาข้อเท็จจริง แต่การกระทำนั้นจะเป็นความผิดหรือไม่เป็นปัญหาข้อ ก.ม.
ในการวินิจฉัยข้อกฎหมายจำต้องอาศัยข้อเท็จจริงต่าง ๆ ประกอบ เมื่อขาดข้อเท็จจริงบางอย่างเช่นขวากวางห่างหัวคันนาเพียงใดแล้วก็หาอาจวินิจฉัยได้ไม่ว่าจำเลยมีเจตนาจะให้ผู้เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องจำเลยให้การรับสารภาพได้ว่าจำเลยใช้ขวากปักไว้ริมคันนาในเขตนาของจำเลยเพื่อมิให้ผู้อื่นลงไปเหยียบย่ำต้นข้าวในนา นายเกิดเดินไปตามคันนาลื่นล้มเท้าถูกขวากมีบาดเจ็บ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นผิดตาม ก.ม.ที่ฟ้อง ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาเป็นปัญหาข้อ ก.ม.ว่าตามข้อเท็จจริงที่แสดงไว้ข้างต้นจำเลยควรจะมีความผิดตาม ก.ม.อาญา ม.๒๕๔
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยมีเจตนาหรือไม่ที่จะให้ผู้ที่เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก ข้อนี้มีปัญหา.ในการวินิจฉัยปัญหาข้อนี้ต้องอาศัยข้อเท็จจริงต่าง ๆ เช่น ข้อเท็จจริงที่ว่าขวากนั้นวางห่างคันนามากน้อยเพียงใดเป็นต้น ข้อเท็จจริงข้อนี้ไม่ปรากฏจึงวินิจฉัยไม่ด้ว่าจำเลยมีเจตนาที่จะให้ผู้ที่เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก นายเกิดได้รับบาดเจ็บจากขวากจึงมิใช่เนื่องมาจากการกระทำโดยเจตนาของฝ่ายจำเลย ๆ ไม่มีความผิดตาม ก.ม.อาญา ม.๒๕๔ พิพากษายืน.
