แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การวินิฉัยความผิดของผู้เก็บของตกนั้น หากผุ้เก็บไม่รู้ว่า เจ้าของกำลังติดตามหยู่อาดเปนยักยอกเก็บจองตกได้
สางล่างไม่ได้ชี้ขาดข้อเท็ดจิงไนข้อที่จำเลยรู้หรือไม่ว่า เจ้าของกำลังหาหยู่ สาลดีกามีอำนาดย้อนสำนวนไปไห้พิพาทสาไหม่ได้
ย่อยาว
โจทฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ เก็บธนบัตร์ใบละ ๑๐๐๐ บาทของนางหลั่งเฮียงซึ่งตกหายได้ แล้วยักยอกเปนประโยชน์ตนเสีย ชนะจำเลยที่ ๑ เก็บธนบัตร์ได้แล้วและกำลังอูหยู่ จำเลยที่ ๒ มาแบ่งเอาไปเพื่อรปะโยชน์ส่วนตัว ขอไห้ลงโทส
ได้ความว่าผู้เสียหายจะไปซื้อไม้ขีดไฟมาขายเอาธนบัตร์ที่หายพับไส่กะเป๋าเสื้อกันหนาวไว้ แล้วออกไปคอยรถสามล้อตรงหน้าร้านของตน คอยอยู่หลายนาทีรถไม่มาจึงกลับเข้าไปไนร้านล้วงกะเป๋าเสื้อไม่พบธนบัตร์ ออกไปดูที่คอยรถก็ไม่พบธนบัตร
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสายกฟ้องโจท
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าไนการจะวินิฉัยความผิดของผู้เก็บของตกนั้น หากผู้เก็บไม่รู้ว่าเจ้าของเขากำลังติดตามหยู่ คดีอาดเปนเรื่องยักยอกเก็บของตกได้ และเห็นว่าข้อเท็ดจิงสาลอุธรน์ยังไม่ได้ชี้เด็ดขาด เพียงกล่าวว่าหากฟังข้อเท็ดจิงตามที่โจทสืบ หากจะฟังตามคำพยานโจทได้สาลล่างทั้ง ๒ ก็ยังไม่ได้ชี้ขาดไนข้อเท็ดจิงว่า ชนะจำเลยที่ ๑ เก็บธนบัตรนั้นได้ จำเลยที่ ๑ รู้หรือไม่ว่าเจ้าของเขากำลังหาหยู่ จึงพิพากสาไห้ยกคำพิพากสาสาลชั้นต้นและสาลอุธรน์ ไห้สาลชั้นต้นวินิฉัยพย้านโจทจำเลยแล้วพิพากสาไหม่ตามรูปความ
