คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1546/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ที่ดินบ้านเรือนเป็นมรดกตกได้แก่โจทก์และจำเลย โจทก์ไปขอโอนโฉนดรับมรดก ฝ่ายจำเลยขอลงชื่อด้วย แต่เจ้าพนักงานขัดข้องและจำเลยครอบครองที่ดินตลอดมา เช่นนี้โจทก์จะฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่หาได้ไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยอาศัยอยู่ในที่ดินของโจทก์แล้วไม่ยอมออกขอให้ขับไล่ จำเลยต่อสู้ว่า ที่ดินบ้านเรือนรายนี้จำเลยครอบครองมาประมาณ 30 ปี เพราะเป็นที่ดินบ้านเรือนมรดก ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ดินบ้านเรือนนี้เป็นมรดกตกแก่ขุนนรินทร์ ๆ ตาย จึงตกแก่บุตรและภรรยาขุนนรินทร์คือ โจทก์ จำเลยที่ 1 บุตรและนางละม่อมภรรยาจำเลยที่ 1 ครอบครองที่ดินตลอดมาเช่นนี้จำเลยที่ 1 มีส่วนเป็นเจ้าของที่ดินบ้านเรือนด้วย จำเลยที่ 2 เป็นภรรยาจำเลยที่ 1 จะขับไล่จำเลยทั้ง 2 ไม่ได้

พิพากษายืน

Share