คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 153/2513

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ประกาศกำหนดการควบคุมการค้าข้าวมีข้อความว่า ‘ห้ามมิให้ยักย้ายหรือขนย้ายข้าวทุกชนิดตั้งแต่ 200 กิโลกรัมขึ้นไปออกไปจากสถานที่เก็บภายในเขตควบคุม เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่จังหวัดสตูลหรือผู้รักษาการแทนฯ…..’ นั้น กินความถึงการขนย้ายข้าวทุกชนิดตั้งแต่ 200 กิโลกรัมขึ้นไป ออกจากสถานที่เก็บภายในเขตควบคุมโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่ฯ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีข้าวสารหนัก 3,592 กิโลกรัม ไว้ในความครอบครอง โดยมิได้แจ้งปริมาณ สถานที่เก็บและขนย้ายข้าวดังกล่าวออกจากสถานที่เก็บโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยข้าวของกลาง ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 มาตรา 4, 5, 7, 8, 17, 21 ทวิ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2489 มาตรา 4, 10, 12 ประกาศคณะกรรมการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 (ฉบับที่ 80) พ.ศ. 2509 ประกาศผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล ฉบับลงวันที่ 9 ตุลาคม 2510 เรื่อง กำหนดการค้าข้าวและแจ้งปริมาณสถานที่เก็บข้าว กับขอให้ริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์นำสืบไม่ได้ว่าจำเลยได้ข้าวมาไว้ในความครอบครองตั้งแต่เมื่อใด เกินเวลาตามประกาศของผู้ว่าราชการจังหวัดแล้วหรือไม่ จำเลยจึงไม่มีความผิดฐานไม่แจ้งปริมาณ สถานที่เก็บข้าว ส่วนความผิดฐานขนย้ายข้าวสารนั้น ฟังได้ว่าจำเลยได้ขนย้ายข้าวสาร 7 กระสอบ น้ำหนักรวมกันตั้งแต่ 200 กิโลกรัม จากที่เก็บโดยไม่รับอนุญาต เป็นการฝ่าฝืนประกาศของผู้ว่าราชการจังหวัดสตูลจริง จำเลยจึงมีความผิด ส่วนข้าวอีก 30 กระสอบเป็นข้าวสารที่จำเลยขนย้ายมาจากตำบลอื่นซึ่งมิใช่ตำบลที่โจทก์ฟ้อง ข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 มาตรา 17, 21 ทวิ; (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2489 มาตรา 10, 12 ประกาศคณะกรรมการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 (ฉบับที่ 80) พ.ศ. 2509 ประกาศผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล ฉบับลงวันที่ 9 ตุลาคม 2510 เรื่องกำหนดการควบคุมการค้าข้าวและแจ้งปริมาณสถานที่เก็บข้าว ให้จำคุกจำเลย 3 เดือน ปรับ 1,000 บาท โทษจำรอไว้ 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ริบข้าวและกระสอบใส่ข้าวของกลาง 7 กระสอบ

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ความผิดฐานยักย้ายหรือขนย้ายข้าวออกไปจากสถานที่เก็บเป็นความผิดต่อเนื่องกันไป ไม่ได้เป็นความผิดขาดตอนเพียงขนข้าวลงจากยุ้งหรือจากสถานที่เก็บเท่านั้น ความผิดจะเกิดขึ้นทุก ๆ ตำบลที่ขนย้ายข้าวไปภายในเขตที่ควบคุม คดีนี้เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยข้าวของกลางขณะขนย้ายข้าวออกจากสถานที่เก็บในเขตตำบลคลองขุด อำเภอเมืองสตูล อันเป็นเขตควบคุมการค้าข้าว จึงเป็นความผิดตามประกาศดังกล่าว ไม่ใช่เป็นเรื่องข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 มาตรา 17, 21 ทวิ, (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2489 มาตรา 10, 12 ประกาศคณะกรรมการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 (ฉบับที่ 80) พ.ศ. 2509และประกาศผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล ฉบับลงวันที่ 9 ตุลาคม 2510เรื่องกำหนดการควบคุมการค้าข้าวและแจ้งปริมาณสถานที่เก็บข้าว ให้จำคุกจำเลย 1 ปี ริบข้าวและกระสอบใส่ข้าวทั้ง 37 กระสอบ นอกจากที่แก้นี้ให้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า เจ้าพนักงานจับกุมจำเลยได้พร้อมด้วยข้าวสาร 37 กระสอบ น้ำหนัก 3,592 กิโลกรัม ที่ตำบลคลองขุด อันเป็นเขตควบคุมการค้าข้าวและเขตห้ามขนย้ายข้าวและเห็นว่าประกาศของผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล เรื่องกำหนดการควบคุมการค้าข้าวฯ ลงวันที่ 9 ตุลาคม 2510ซึ่งออกโดยอาศัยอำนาจตามความในมาตรา 3, 4, 5 และ 8 แห่งพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 และมาตรา 4, 5 แห่งพระราชบัญญัติการค้าข้าว (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2489 ข้อ 4 ว่า “ห้ามมิให้ยักย้ายหรือขนย้ายข้าวทุกชนิด ตั้งแต่ 200 กิโลกรัมขึ้นไปออกไปจากสถานที่เก็บภายในเขตควบคุม เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่จังหวัดสตูลหรือผู้รักษาการแทนฯ…..” ประกาศดังกล่าวนั้นกินความถึงการขนย้ายข้าวทุกชนิดตั้งแต่ 200 กิโลกรัมขึ้นไปออกจากสถานที่เก็บภายในเขตควบคุม โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่ฯ เพราะประกาศดังกล่าวใช้ถ้อยคำว่า ห้ามยักย้ายหรือขนย้ายฯ ซึ่งรวมใจความสำคัญได้ว่า ห้ามยักย้ายหรือขนย้ายข้าวทุกชนิดภายในเขตควบคุมโดยไม่ได้รับอนุญาตนั่นเอง โดยถ้าประสงค์จะถือว่าเป็นความผิดเฉพาะแต่ตอนขนออกจากสถานที่เก็บตามที่แจ้งปริมาณไว้ จะใช้ถ้อยคำเพียงแต่ว่า ห้ามขนย้ายข้าวที่แจ้งปริมาณไว้ออกจากสถานที่เก็บโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่ฯ ก็เป็นการเพียงพอแล้ว โดยไม่ต้องมีคำว่า ภายในเขตควบคุมอีก เพราะเขตควบคุมนั้นกินความกว้างขวางถึงตลอดทั้งเขตตำบล อำเภอหรือจังหวัด ต่อเนื่องกันไปแต่ละประเภท ดังปรากฏตามประกาศคณะกรรมการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว พ.ศ. 2489 (ฉบับที่ 80) พ.ศ. 2509 แล้ว ฉะนั้น การที่เจ้าพนักงานจับจำเลยได้ขณะจำเลยใช้รถยนต์บรรทุกยักย้ายหรือขนย้ายข้าวของกลาง 37 กระสอบ อันมีจำนวน 3,592 กิโลกรัม อันเป็นจำนวนเกิน 200 กิโลกรัม ตามประกาศผู้ว่าราชการจังหวัดฯ ออกจากสถานที่เก็บโรงสีต่าง ๆ ในเขตอำเภอเมืองสตูล อันเป็นเขตห้ามขนย้ายข้าว จึงมีความผิดฐานยักย้ายหรือขนย้ายข้าวโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากพนักงานเจ้าหน้าที่จังหวัดสตูลฯ ตามฟ้อง หาใช่เป็นความผิดเพียงฐานไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บไม่

พิพากษายืน ยกฎีกาจำเลย

Share