แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดินอันเปนที่รกร้างว่างเปล่าแม้จะถูกยึดมาขายทอดตลาดตามคำสั่งสาลก็ไม่ทำไห้กลายประเภทเปนหย่างอื่น
ผู้รับซื้อทอดตลาดไม่มีสิทธิ์หวงห้ามมิไห้ผู้อื่นเข้ายึดถือครอบครอง
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้สาลสแดงว่าที่ดินเปนกับสิทธิ์ของโจกและห้ามจำเลยกับบริวารไม่ไห้เข้าเี่ยวข้อง
ได้ความว่าบิดาโจกซื้อที่พิพาทจากการขายทอดตลาดของสาลซึ่งเปนที่รกร้างว่างเปล่า ไม่มีผู้ไดทำประโยชน์ จำเลยแถลงจะสืบเพื่อสแดงว่าที่พิพาทไม่มีหนังสือสำคันสำหรับที่ดิน เปนที่สาธารนะสมบัติโจทยอมรับตามที่จำเลยจะนำสืบ
สาลชั้นต้นพิพากสาว่า โจทมีสิทธิ์ในที่พิพาทดีกว่าจำเลย ไห้จำเลยกับบริวารหย่าไข้สิทธิ์เกี่ยวข้อง
สาลอุธรน์พิพากสายกฟ้อง โดยฟังว่าที่พิพาทเปนที่สาธารนะสมบัติของแผ่นดินตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชมาตรา ๑๓๐๔ และจะโอนแก่กันมิได้ตามมาตรา ๑๓๐๕ และจะยึดขายก็ไม่ได้ตามประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความแพ่งมาตรา ๒๘๕
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า ที่พิพาทเปนที่ป่ายังไม่มีผู้ไดเข้าครอบครองทำประโยชน์ การที่ถูกยึดมาขายทอดตลาดตามคำสั่งสาล ไม่ทำไห้ที่พิพาทกลายจากประเภทที่ดินรกร้างว่างเปล่าอันเปนสาธารนะสมบัติของแผ่นดินเปนหย่างอื่นไปได้ โจทไม่มีสิทธิ์ที่จะหวงกันไม่ได้จำเลยขอจับจอง จึงพิพาทสายืนตามสาลอุธรน์
