คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1421/2494

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ลักบุหรี่ที่เขาวางขายไว้ที่ร้ายแผงลอยไป 1 ซองแล้วเดินเรื่อย ๆ ไป เจ้าทรัพย์กับพวกติดตามในขณะนั้นชั่วระยะทางเพียงเล็กน้อยก็ทัน จำเลยจึงใช้มือชกต่อยพวกเจ้าทรัพย์ ดังนี้ แสดงให้เห็นว่าทำร้ายเพื่อระงับการติดตามของคนเหล่านั้นโดยหวังผลที่จะพาบุหรี่ที่ลักมานั้นไป และเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นผิดอาญาสำหรับความผิดฐานลักทรัพย์ ที่ได้กระทำลง ย่อมเป็นความผิดฐานชิงทรัพย์

ย่อยาว

โจทย์ฟ้องหาว่าจำเลยชิงทรัพย์ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๔,๒๙๘,๒๙๙,๓๐๐
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยติดตามก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๙ ให้จำคุก ๓ ปี
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การทำร้ายร่างกายขาดตอนจากการลักทรัพย์แล้ว จึงพิพากษาแก้ว่าจำเลยติดตามมาตรา ๒๙๓,และ ๒๕๔ ให้จำคุก๘ เดือน
โจทก์ฎีกาว่า จำเลยควรผิดมาตรา ๓๐๐
ศาลฎีกาพิเคราะห์แล้ว ปรากฎว่าจำเลยลักบุหรี่ของเจ้าทรัพย์แล้วก็พาเดินเรื่อย ๆ ไป เจ้าทรัพย์กับนายเล้งก็ได้ติดตามไปในขณะนั้น ชั่วระยะทางเพียงเล็กน้อย ( ประมาณ ๒ ชั่วห้อง ) ก็ทันจำเลย ๆ จึงใช้มือชกต่อยนายเล้งมีบาดเจ็บ แสดงให้เห็นว่าการที่จำเลยทำร้ายนายเล้ง ก็เพื่อระงับการติดตามของคนเหล่านั้น โดยหวังผลที่จะพาเอาบุหรี่ที่ลักมานั้นไป และเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นผิดอาญาสำหรับความผิดฐานลักทรัพย์ที่ได้กระทำลง ย่อมเป็นความผิดต่อเนื่องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความผิดของจำเลยต้องด้วย ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๐๐ วรรคต้น
จึงพิพากษาแก้ว่า จำเลยผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๐๐ วรรคต้น ให้จำคุก ๕ ปี ลดตามมาตรา ๕๙ เสีย ๒ ปี คงจำคุก ๓ ปี

Share