คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 142/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ทำสัญญากู้เงินมอบที่นาให้ทำกินต่างดอกเบี้ย กำหนดไถ่ถอนภายใน 1 ปี เมื่อพ้นกำหนดแล้วไม่ไถ่ ดังนี้ ในข้อวินิจฉัยที่ว่าจะเป็นการแสดงเจตนาสละสิทธิครอบครองหรือเป็นเรื่องระยะเวลาชำระหนี้นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวแก่การวินิจฉัยหรือตีความตามข้อตกลงแห่งสัญญาซึ่งศาลฎีกาเห็นว่าข้อตกลงเพียงเท่านี้ยังแปลไม่ได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาสละสิทธิครอบครอง แปลได้เพียงว่า เป็นกำหนดระยะเวลาชำระหนี้หรือกำหนดเวลาการไถ่ถอน

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ทำหนังสือกู้เงินจำเลย และเอานาฟาง 1 แปลงให้ยึดถือทำต่างดอกเบี้ย โจทก์ได้ขอชำระหนี้และขอนาคืนจำเลยไม่ยอม จึงขอให้ศาลยังคับ จำเลยให้การว่า โจทก์ได้ขายฝากนาผู้อื่นไว้แล้ว โจทก์ให้จำเลยไถ่ถอนที่นา โดยตกลงว่าโจทก์จะไถ่ถอนที่นาคืนจากจำเลยภายในกำหนด 1 ปี โจทก์ไม่ไถ่ถอนภายในกำหนดเป็นการแสดงว่าโจทก์สละสิทธิ โจทก์แถลงว่าเดิมได้เอาเงินนายฝ้ายไปมอบที่นาให้ยึดถือ และทำกินต่างดอกเบี้ย ต่อมาได้กู้เงินจำเลย 200 บาท มอบนาให้จำเลยทำกินต่างดอกเบี้ย ไม่ได้กำหนดเวลาไถ่ถอนจำเลยแถลงว่าโจทก์กู้เงินจำเลยไปไถ่นาจากนายฝ้าย มอบนาให้ทำกินต่างดอกเบี้ย ไม่ไถ่ในกำหนด 1 ปี ให้ที่นาเป็นสิทธิแก่จำเลยโจทก์ไม่ได้ขอไถ่ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยาน แล้วพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาเฉพาะปัญหาว่าสัญญากำหนดมาไถ่ 1 ปีนั้น จะเป็นการแสดงเจตนาสละสิทธิ หรือเป็นเรื่องระยะเวลาชำระหนี้ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นว่าข้อตกลงที่ว่าจะไถ่ถอนภายใน 1 ปี ถ้าพ้นกำหนดเวลา 1 ปี จะถือว่าเป็นการแสดงเจตนาสละสิทธิครอบครองได้หรือไม่นั้น เป็นปัญหาเกี่ยวแก่การวินิจฉัยหรือตีความตามข้อตกลงแห่งสัญญา ซึ่งเห็นว่าข้อตกลงเพียงเท่านี้ ยังแปลความไม่ได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาสละสิทธิการครอบครอง คงแปลได้เพียงว่า เป็นเรื่องกำหนดระยะเวลาชำระหนี้ หรือกำหนดเวลาไถ่ถอน

พิพากษายืน

Share