แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บุรุษไปรษณีย์อ้างว่าได้ส่งจดหมายธนาณัติให้คนในบ้านของโจทก์ แต่ปรากฎว่าไม่ใช่คนในบ้านโจทก์ เป็นเหตุให้มีคนปลอมชื่อโจทก์รับเงินไป ต้องถือว่าบุรุษไปรษณีย์ประมาท กรมไปรษณีย์โทรเลขต้องร่วมรับผิดด้วย กรณีเช่นนี้ไม่เข้า มาตรา 55 วรรคต้น แห่งพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พ.ศ. 2477
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นางอรุณีได้ส่งเงิน ๑,๒๐๐ บาท ทางธนาณัติให้โจทก์ แต่โจทก์ไม่ได้รับเมื่อมีการสอบสวนเจ้าหน้าที่ของจำเลยจึงทราบว่ามีผู้ปลอมลายมือชื่อโจทก์มอบฉันทะให้รับเงินแทนโจทก์ไปแล้ว จำเลยที่ ๒ อ้างว่าได้ส่งให้แก่คนในบ้านโจทก์แล้ว แต่เมื่อให้ตรวจดูคนในบ้านโจทก์แล้วไม่มี โจทก์ทวงถามแล้ว จำเลยปฏิเสธ จึงขอให้บังคับใช้เงินดังกล่าว
จำเลยทั้ง ๒ ให้การว่าฟ้องเคลือบคลุม โจทก์ไม่ใช่คู่สัญญา จำเลยที่ ๒ ได้นำส่งธนาณัติให้คนในบ้านโจทก์ถูกต้องตามข้อบังคับไปรษณีย์นิทเทศข้อ ๒๘ แล้ว ไม่ได้ประมาท
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลยร่วมกันใช้เงินให้โจทก์ตามฟ้อง
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องไม่เคลือบคลุม และโจทก์มีสิทธิเรียกร้องได้ ฟ้องแปลความหมายได้ว่าจำเลยประมาทในการส่งธนาณัติไม่ถูกต้อง และเมื่อจำเลยที่ ๒ ประมาทในการส่งจดหมายบรรจุใบธนาณัติเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานจ่ายเงินให้บุคคลอื่นไป จำเลยที่ ๑ ก็ต้องร่วมรับผิดด้วย กรณีไม่เข้าพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พ.ศ. ๒๔๗๗ มาตรา ๕๕ วรรคต้น ที่จะทำให้จำเลยที่ ๑ พ้นจากความรับผิด
พิพากษายืน
