แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ปืนยิงเจ้าพนักงานที่เข้าทำการจับกุม ขอให้ลงโทษตามมาตรา 250,60 และ 120 นั้น นับว่าเป็นฟ้องที่ระบุความผิดตามมาตรา 120 ด้วย ซึ่งศาลลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตและใช้ยิงเจ้าพนักงานซึ่งเข้าจับกุมจำเลยโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๖๐,๒๕๐,๑๒๐ และ พ.ร.บ.อาวุธปืน
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๑๒๐ และพ.ร.บ.อาวุธปืน แต่ข้อหาฐานพยายามฆ่านั้นให้ยกเสีย
โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๑๒๐ นั้นไม่ชอบ เพราะโจทก์ไม่ได้บรรยายในฟ้องว่าจำเลยมีความประสงค์จะต่อสู้หรือขัดขวางเจ้าพนักงาน จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าจำเลยไม่มีความผิดตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๑๒๐ นอกนั้นยืน
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า คำฟ้องของโจทก์เป็นที่เข้าใจได้ว่า มีข้อกล่าวหาว่าขัดขวางต่อเจ้าพนักงานรวมอยู่ด้วย เพราะตามฟ้องโจทก์ได้กล่าวว่าเจ้าพนักงานเข้าทำการจับกุมจำเลยตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมายการที่จำเลยยิงปืนเช่นนั้นก็ย่อมเป็นการขู่เข็ญจะกระทำร้ายตามความหมายในมาตรา ๑๒๐ แห่งกฎหมายอาญาแล้ว จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
